Κι εκεί που είπα ότι θα γεράσω με τις δύο υπερήλικες γάτες μου - 19 και 17 χρονών - έξι νέα μέλη, με το έτσι θέλω, ήρθαν να προστεθούν στην οικογένεια (μαμά και 5 τέκνα). Πολύτεκνος πλέον, πρέπει να αναλάβω τις ευθύνες μου.
Τα μέλη της νέας οικογένειας: Fermat, Cauch, d'Alembert, Galois, Euler.
3 σχόλια:
Γατάκια από γάτα σου; Αν ναι, μπράβο στη γιαγιά! Ούτε η Σάρα του Αβραάμ να ήταν.
Παρεμπιπτόντως είδα το Ντέξτερ (πρώτη σαιζόν) και μόνο η μουσική και το φιλμάκι των τίτλων μου άρεσαν.
Όχι, η δικιά μου είναι στειρωμένη. Η μάνα με τα πέντε γατάκια της είναι καινούριοι επισκέπτες (ελπίζω να είναι επισκέπτες κι όχι μόνιμοι κάτοικοι …)
Στο Dexter πρέπει να βρεις ένα σκοτεινό κομμάτι του εαυτού σου κι αυτό ν' ακολουθήσεις στα επεισόδια, αν δεν βρεις τότε είσαι ευλογημένος άνθρωπος…
Δοκίμασε και το Breaking Bad. O ήρωας είναι στην ηλικία μας και αναζητά μια διέξοδο από την καθημερινή τύρβη (που έλεγε κι ο Μαλεβίτσης, τον διάβασες ποτέ; φιλοσοφικός ήρωας της δεκαετίας του 80, κολλημένος με τον Heidegger). Επιστροφή στον ήρωα, στην αναζήτηση του βρίσκει ένα σκοτεινό κομμάτι του εαυτού του που του αρέσει … Πολύ καλές ηθοποιίες επίσης.
Το έχουμε ξαναπεί: για τις γάτες είμαστε η πολυάριθμη τάξη των δούλων. Κάθε γάτα, με διορατικότητα επιλέγει από εμάς τον καταλληλότερο γι' αυτήν και του επιβάλλει υπακοή και αφοσίωση.
Σου εύχομαι καλή θητεία.
Δημοσίευση σχολίου