Πάντα θυμάμαι τον Χίντεμιθ που στο Σύστημα Μουσικής Σύνθεσης, στον 1ο τόμο, αφού έχει ολοκληρώσει την έκθεση της θεωρίας του, αφιερώνει ένα από τα τελευταία κεφάλαιά του για να καταδείξει με μαχητικότητα ότι οι τονικές σχέσεις έχοντας υπόβαθρο στους φυσικούς νόμους ενυπάρχουν ακόμα και σε ένα έργο ατονικό, και αναλύει σε αυτή τη βάση ένα έργο του Σένμπεργκ.
Όμως η προσπάθεια αυτή μοιάζει με τη μάχη της Νευτώνειας Φυσικής με την Θεωρία της Σχετικότητας...
1 σχόλιο:
Πάντα θυμάμαι τον Χίντεμιθ που στο Σύστημα Μουσικής Σύνθεσης, στον 1ο τόμο, αφού έχει ολοκληρώσει την έκθεση της θεωρίας του, αφιερώνει ένα από τα τελευταία κεφάλαιά του για να καταδείξει με μαχητικότητα ότι οι τονικές σχέσεις έχοντας υπόβαθρο στους φυσικούς νόμους ενυπάρχουν ακόμα και σε ένα έργο ατονικό, και αναλύει σε αυτή τη βάση ένα έργο του Σένμπεργκ.
Όμως η προσπάθεια αυτή μοιάζει με τη μάχη της Νευτώνειας Φυσικής με την Θεωρία της Σχετικότητας...
Δημοσίευση σχολίου