Σάββατο 14 Ιουνίου 2008

Cage / 4’ 33’’ - III: Πολλά Χρόνια Πριν

Αν υπήρχε ησυχία και ακινησία, θα υπήρχε σιωπή.
___ * ___
Ευκλείδου Κατατομή Κανόνος

3 σχόλια:

Γιώργος Πρίμπας είπε...

Ο κόσμος, μια τυχαία διαταραχή που συνέβη πριν 14 δις χρόνια, είναι σιωπηλός και σκοτεινός.
Το δημιουργικό μας μυαλό είναι που τις διαταραχές των υλικών μέσων τις κάνει ήχο και την περιοχή των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, όπου ο ήλιος έχει τη μέγιστη εκπομπή, φως και οι αισθήσεις, τα «όπλα» μας για επιβίωση, συμμετέχουν στη «δημιουργία» ήχων και εικόνων. Πρόσκαιρων όπως και ο κόσμος.

Dimitri Sykias είπε...

Μάταια αναζητώ μια κάποια βεβαιότητα σαν αυτήν που εκφράζεις στην πρώτη σου φράση.

Γιώργος Πρίμπας είπε...

Βεβαιότητα; Δημήτρη έχω πάψει προ πολλού να την αναζητώ...
Φοβάμαι ότι η αποδοχή της έννοιας της βεβαιότητας κατάφερε να θεμελιωθεί μόνο στον Παρμενίδη όπου όλα τα αισθητά είναι μια πλάνη των αισθήσεων. Ουσιαστικά θεμελιώθηκε μόνο και μόνο διότι αποτέλεσε την απόλυτη άρνηση. Εύκολο τολμώ να πω... Από κει και πέρα η συνύπαρξη βεβαιότητας (που λογικά θα κατέχει και τον κυρίαρχο ρόλο) και αβεβαιότητας (*) ενέχει πολλά προβλήματα που η λογική αδυνατεί να εξηγήσει. Αν πάλι αρνηθούμε τη λογική τότε τι σόι βεβαιότητα θα είναι αυτή;
Για παράδειγμα: πως είναι δυνατό μια βεβαιότητα να παράγει αβεβαιότητες (**);
Ή πως μπορεί να δοθεί (σύμφωνα μάλιστα με το Χρήστο Γιανναρά ακόμα δεν έχει δοθεί) πειστική ερμηνεία για την ύπαρξη του κακού στον κόσμο;
Μήπως πάλι η αβεβαιότητα είναι που δημιουργεί; (και τέλος πάντων τι υπονοεί το επίγραμμα τούτο;)

(*) αβεβαιότητα που είναι δεδομένη στον υλικό μας κόσμο. Όσο και αν τροποποιηθεί (και το θεωρώ λογικό να συμβεί) μελλοντικά η κβαντομηχανική, το να επιστρέψουμε κάποτε σε απόλυτα ντετερμινιστικά συστήματα για την ερμηνεία της λειτουργίας του κόσμου (ας μείνουμε εκεί) το θεωρώ περίπου αδύνατο.
(**) η πιθανή ένσταση ότι, ως βεβαιότητες, θα πρέπει να θεωρηθούν οι φυσικοί νόμοι έχει καταρρεύσει δεδομένου ότι αυτοί, οι φυσικοί νόμοι δηλαδή, οριστικοποιήθηκαν μετά τα πρώτα 10 exp(-43) sec (δέκα εις την μείον σαράντα τρία).