Μικρές Ιστορίες 7: Τρεις Κηδείες κι ένα Θεώρημα

Στις 17 Νοεμβρίου του 1917 κατά τη διάρκεια μιας αναρρωτικής άδειας από το μέτωπο – είχε τραυματιστεί πέφτοντας από ένα παρατηρητήριο - και μετά το πέρας ενός οικογενειακού γεύματος, ο γαλλοεβραίος υπολοχαγός του πυροβολικού Αντρέας Μπλοχ δολοφονεί τον αδελφό του Γιώργο, τον θείο του και τη θεία του! Τον κλείσανε για την υπόλοιπη ζωή του στο άσυλο Τσάρεντον στον Άγιο Μαυρίκιο. Στην ηρεμία του ασύλου εκπονεί σπουδαίες μαθηματικές εργασίες σε μια ευρεία γκάμα θεμάτων: θεωρία συναρτήσεων, γεωμετρία, θεωρία αριθμών, κινηματική... με πιο γνωστό το θεώρημα που φέρει το όνομα του για τους ολομορφικούς δίσκους της μιγαδικής θεωρίας συναρτήσεων. Έγκλειστος αλληλογραφεί με σπουδαίους μαθηματικούς, τον Polya, τον Hadamard, τον Valiron κ.α, πολλοί δε απ' αυτούς δεν γνωρίζουν ότι αλληλογραφούν με ένα τρόφιμο ασύλου. Όλα τα γράμματα που έστελνε είχαν ημερομηνία 1 Απριλίου. Ο γιατρός του στο άσυλο Henri Baruk αναφέρει ότι του εξομολογήθηκε μια μέρα: “έκανα μια ευγενική πράξη, εξάλειψα εκείνα τα μέλη της οικογένειας μου που ήταν διανοητικά άρρωστα.”

Για να είμαστε δίκαιοι, ο Valiron, καθηγητής στα μαθηματικά του Αντρέα και του αδικοχαμένου Γιώργου, πίστευε ότι ο Γιώργος είχε μεγαλύτερο ταλέντο από τον θύτη αδελφό του. Ο Γιώργος μπήκε στην Πολυτεχνική Σχολή του Παρισιού, ο Αντρέας έπρεπε να δώσει επιπλέον προφορικές εξετάσεις και τελικά τα κατάφερε κι αυτός. Σπούδασαν για ένα μόνο χρόνο πριν ξεσπάσει ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος και καταταγούν στο στρατό.

Πέθανε από λευχαιμία στις 11 Οκτωβρίου του 1948. Λίγο πριν πεθάνει η Γαλλική Ακαδημία Επιστημών του απένειμε το Βραβείο Becquerel.

Συνονόματος του ο ξεχασμένος Γάλλος συνθέτης, μαθητής του Massenet, André Bloch (1873-1960), και μην τον μπερδέψετε με τον πιο γνωστό Ελβετό συνθέτη Ernest Bloch (1880-1959) απλά τους συνδέει μια λεπτομέρεια: ο Ernest συνέθεσε τη Συμφωνία Νο.2 “Ισραήλ” (1912-1916) και ο André την Σουίτα της Παλαιστίνης (1948).

♦

Τελείως άσχετο με το παρόν άρθρο αλλά αναμφισβήτητα πολύ ωραία φωτογραφία: η Ορχήστρα του Δημοτικού Ωδείου της Τουλούζης υπό την διεύθυνση του Bernard Crocé-Spinelli (1871-1932).