3euk1L4: Μενουέτο

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Μενουέτο

Για φλάουτο, κάσα, ταμ-ταμ, τσέμπαλο και προαιρετικά ταινία.

7 σχόλια:

VOUTES SUMMERCAMP - MUSIC είπε...: Γεια σου Δημήτρη!

πολύ όμορφο κομμάτι, έξοχα τα baroque χρώματα δωσμένα μέσα από ένα σημερινό πρίσμα. Επίσης μου άρεσε πολύ, πέρα από το μελωδικό υλικό, η χρήση του ταμ-ταμ με την αλλαγή ρετζίστρου στο τσέμπαλο, πράγμα που εγκαθιδρύει το Β μέρος. Η επιλογή του tape με τις ομιλές ενισχύει τον κοσμικό χαρακτήρα που ούτως ή άλλως έχει το χορευτικό μενουέτο. Σαν να κοιτάς από μια κοσμική σήραγγα την αυλή του Λουδοβίκου XIV...; 23 Ιανουαρίου 2011 στις 6:21 μ.μ.
Dimitri Sykias είπε...: Ευχαριστώ πολύ Μάνο. Διάβασα πρώτα το άρθρο για το μενουέτο στο ιστολόγιο σου και μετά σου έκλεψα και το video. Για το tape σκέφτηκα ακριβώς με τον τρόπο που λες (τον XVI όμως, η εποχή του μου θυμίζει τη δική μας) ...

Και μια και τόφερε η κουβέντα, το πιο κατατοπιστικό άρθρο για τσέμπαλο σε βιβλίο ενορχήστρωσης τόχω βρει στους Casella-Mortari "The Technique of Contemporary Orchestration". Θίγουν με επάρκεια και κατανοητά για τον αρχάριο το θέμα των πεντάλ και μάλιστα σύμφωνα με τις διάφορες μάρκες τσέμπαλων. Η Garittan (GPO) τώρα σου δίνει τη δυνατότητα να εναλλάξεις ήχους μεταξύ 8', 8' & 4' και buff stop (muted / lute).; 23 Ιανουαρίου 2011 στις 6:41 μ.μ.
VOUTES SUMMERCAMP - MUSIC είπε...: Πολύ ωραίο τσέμπαλο έχει η Siciliana από τη σονάτα για Φλάουτο σε Μι Μείζων του Bach από τους James Galway, Philip Moll και Sarah Cunningham στο album Bach - Flute Sonatas,

http://itunes.apple.com/gb/album/bach-flute-sonatas/id331728999

όπου ο Moll αλλάζει από 8' σε buff stop στις επαναλήψεις. Μολονότι πρόκειται για το ίδιο ακριβώς πράγμα, με αυτόν τον τρόπο προσδίδει στην επανάληψη έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα κρατώντας ζωντανό το ενδιαφέρον.; 24 Ιανουαρίου 2011 στις 12:02 π.μ.
george hatzimichelakis είπε...: Η συζήτηση με κάλυψε, το έργο (εικόνα και μουσική) μου άρεσε πολύ....

Ίσως στο φιλμ να του πήγαινε λίγο σκοτάδι κάπου στη μέση - μια υποχώρηση της έντασης της "κύριας" μουσικής, και μια ενδυνάμωση των διαλόγων .... δεν αλλάζει τίποτε ... έτσι κι αλλίως "γράφει" πολύ ωραία και με λιτά μέσα ... απλώς επειδή το σκέφτηκα, το καταθέτω...; 24 Ιανουαρίου 2011 στις 4:43 μ.μ.
Dimitri Sykias είπε...: Ιδέες υπάρχουν, το πρόβλημα είναι πως υλοποιούνται στα τερατώδη Final Cut και Premiere. Διάβαζα ότι το editing μιας ταινίας του Hollywood μπορεί να πάρει 5-6 μήνες, με προσωπικό τουλάχιστον 5 ανθρώπων. Θεωρείται πολύ πιο δύσκολη δουλειά από το το φιλμάρισμα, τα εφφέ δε είναι μια τέχνη per se. Ίσως το editing μιας ταινίας να μπορούσε να παρομοιαστεί με την ενορχήστρωση.

Και μια και έθιξες το θέμα - πιθανώς να ενδιαφέρει κι άλλους που θέλουν να οπτικοποιήσουν τη μουσική τους - τρία είναι για μένα τα μεγαλύτερα προβλήματα κατά τη δημιουργία ενός video:
1. H έλλειψη γενικότερης κινηματογραφικής θεωρητικής γνώσης (ορολογίας, τεχνικών, how to και when to do). Τα εγχειρίδια σου μαθαίνουν τις εντολές του προγράμματος αλλά όχι τη λειτουργική διασύνδεση τους. Η σειρά BHMA προς BHMA, για προγράμματα της Adobe και της Apple είναι ίσως ότι καλύτερο υπάρχει. Μη ζητάμε πολλά βέβαια, κανείς δεν γίνεται συνθέτης διαβάζοντας εγχειρίδια, κι όπως είχε πει κι ο Στραβίνσκυ, αν κάποιος είναι να γίνει συνθέτης μπορεί να γίνει και χωρίς τη βοήθεια μου…
2. Ο χρόνος που απαιτεί το rendering είναι συνήθως απαγορευτικός για πολλά πειράματα. Εδώ η μόνη λύση είναι ένας 12-πύρηνος i7 MacPro…
3. Το βασικότερα απ’ όλα ταλέντο, ή για να το θέσω πιο γλυκά προδιάθεση για το αντικείμενο. Το ταλέντο είναι μια συνισταμένη φυσικών και επίκτητων δεξιοτήτων, εν προκειμένω (για εικόνα και μουσική): μάτι, αυτί, νευρικό σύστημα, μυικές δεξιότητες (κυρίως για την εκτέλεση, αλλά και για να μπορείς να κάθεσαι σε μια καρέκλα 8-10 ώρες), διαίσθηση, γενικές γνώσεις από επιστήμη και τέχνη, επιμονή και υπομονή κι αφήνω τελευταίο το γούστο, μια συνιστώσα του ταλέντου που εισήχθη στην Αισθητική γύρω στον 18ο αιώνα.; 24 Ιανουαρίου 2011 στις 7:10 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Διεγερτικά αποκρουστικό...; 25 Ιανουαρίου 2011 στις 12:21 π.μ.
Dimitri Sykias είπε...: Είναι πολύ δύσκολο να γράψεις πραγματικά διεγερτική και αποκρουστική μουσική. Δεν έχω αυτή την τέχνη.; 7 Φεβρουαρίου 2011 στις 1:54 π.μ.