Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017

Οι Βαβυλώνιοι και τα Μαθηματικά τους

Αυτό είναι ένα άλλο τμήμα των Μαθηματικών μου Σημειώσεων, που αφορά στα Ιστορικά Μαθηματικά και συγκεκριμένα σ’ αυτά των Βαβυλώνιων. Το κείμενο, λόγω των πολλών μαθηματικών τύπων, στοιχειοθετήθηκε με το XeLaTeX (και είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό και ρίχνω μαύρη πέτρα σε όλους τους επεξεργαστές κειμένου που χρησιμοποίησα μέχρι σήμερα). Η παλαιότητα του template του ιστολογίου μου δεν επιτρέπει να ανεβάσω μαθηματικούς τύπους και γι’ αυτό η δημοσίευση γίνεται με εικόνες (απαιτείται λίγο υπομονή μέχρι να κατέβουν). Οι εικόνες είναι μέτριας ποιότητας για να μην έχουν μεγάλο μέγεθος. Αν κάνετε κλικ πάνω τους, ανοίγουν σε καινούριο παράθυρο και μπορείτε να διαβάσετε πιο άνετα το κείμενο. 

Αν με τη βοήθεια της Ιστάρ τελειώσει αυτή η εργασία, θα αναρτήσω το PDF.

2 σχόλια:

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

Εξαιρετική δουλειά Δημήτρη, εξελίσσεσαι σε χαλκέντερο. Ανήκει βέβαια στις εργασίες που μάλλον περιορίζονται στο να καθιστούν σοφότερο τον συγγραφέα τους, μιας και είναι πολύ δύσκολο ο αναγνώστης να επιδείξει ισότιμη υπομονή και ισότιμο συνολικό ενδιαφέρον με τον συγγραφέα ώστε να παρακολουθήσει και να κατακτήσει το περιεχόμενο του κειμένου σε όλη την έκτασή του και τις προεκτάσεις του - ομολογώ ότι το διάβασα διαγωνίως, περισσότερο θαυμάζοντας τον κόπο σου. Είναι όμως και θα παραμείνει ένα κείμενο αναφοράς για μένα.

Αυτά στα οποία αισθάνθηκα μιαν οικειότητα, ήταν αυτά που ήδη ήξερα και θυμόμουν από το σχολείο. Και εκεί στην υποσημείωση 11, που σταχυολογείς μερικές διατάξεις της νομοθεσίας του Χαμμουραμπί, η οποία διαπνέεται από την έννοια του ισολογισμού (ό, τι προξένησες θα το υποστείς ως τιμωρία) σε αυτήν που αναφέρεται στην τιμωρία του αρχιτέκτονα, υπάρχει ένα λογιστικό παράδοξο, το οποίο είχα ως απορία από μαθητής: Καταρρέει το σπίτι σκοτώνεται ο ιδιοκτήτης και ο γιος του, οπότε αποδίδεται δικαιοσύνη με την θανάτωση του κατασκευαστή αρχιτέκτονα και του γιου του. Ο γιος του αρχιτέκτονα δεν φταίει, αλλά αντιμετωπίζεται ως προέκτασή του ή ως κτήμα του το οποίο πρέπει να καταστραφεί (περίπου σαν την καταστροφή παγίων που πρέπει να κάνει ένας ελεύθερος επαγγελματίας όταν κλείνει την επιχείρησή του). Μετά από λίγες μέρες καταρρέει και ένα άλλο σπίτι που είχε κατασκευάσει ο αρχιτέκτονας αυτός - σκοτώνεται ο ιδιοκτήτης και ο γιος του... Δεν υπάρχει όμως πλέον αυτός που οφείλει να υποστεί τον ... ισολογισμό. Ίσως γι' αυτό να κατέρρευσε και η αυτοκρατορία του Χαμμουραμπί ... λόγω λογιστικών εκκρεμοτήτων, και ίσως για παρόμοιους λόγους να καταρρέουν οι αυτοκρατορίες.

Dimitri Sykias είπε...

1. Από την Εποχή πριν τους Υπολογιστές, είχα το συνήθειο να κρατώ σημειώσεις από τα βιβλία που διάβαζα σε ένα τετράδιο, όχι πάνω στο βιβλίο. Αν μετά από καιρό επανερχόμουν στο βιβλίο, με τη βοήθεια των σημειώσεων θυμόμουν πιο εύκολα αυτό που είχα διαβάσει. Την συνήθεια αυτή κράτησα και στην Εποχή των Υπολογιστών. Πιστεύω ότι αν κάτι είναι χρήσιμο για σένα, ίσως να είναι και για κάποιον άλλο, γι’ αυτό και τις αναρτώ.

2. Στην ηλικία μας, αρχίζει ένας αγώνας ανάμεσα στην επιθυμία - σωματική ή διανοητική - και στην δυνατότητα να την εκπληρώσεις. Το σώμα το ασκείς ή το υποβοηθάς χημικά - γιατί όχι; - το μυαλό με δραστηριότητες της νιότης σου ή πουσάροντάς το να μάθει κάτι εντελώς καινούριο - LaTeX, Python ή Κινέζικα για παράδειγμα. Αν ήμουν Life Manager θα το πούλαγα ως: “Πως να αποφύγετε την κόλαση του καφενείου της τρίτης ηλικίας”.

3. Οι Νόμοι του Χαμουραμπί νομίζω ότι λειτουργούσαν αποτρεπτικά. Τους βλέπεις σε ισχύ ακόμη και σήμερα στους φανατικούς μουσουλμάνους. Εγώ στέκομαι περισσότερο στην πολύ ανθρώπινη αντιμετώπιση που έδειχναν στους πληγέντες από φυσικά αίτια. Κάτι που δεν βλέπει κανείς σήμερα στις δημοκρατικές κοινωνίες μας…