Οι σονάτες του Scarlatti κάνουν την ίδια δουλειά με το Vicodin. Θέλησα να επεκτείνω τη λυτρωτική δράση τους πέρα από την ακρόαση και εκτέλεση και στη σύνθεση, όχι ποιοτικά και ποσοτικά εφάμιλλων, αλλά τουλάχιστον στο πνεύμα και τη διάθεση. Δεν έχω την πρόθεση δηλαδή να γράψω την 555 + n, n = 1,2,3,... σονάτα Scarlatti, ούτε να γράψω ασκήσεις à la manière de ..., αλλά να περάσω για λίγο καλά.Με το γενικό τίτλο S-Sonatas έχω γράψει τρεις μέχρι στιγμής και εδώ παρουσιάζω την No.1 σε Ντο του 2009.
Και μια παρατήρηση για τις (αυθεντικές) σονάτες του Scarlatti, με την οποία νομίζω ότι θα συμφωνούσε και ο δρ. House: πέρα από την αισθητική απόλαυση που προσφέρουν σε ακροατή και εκτελεστή, δίνουν και χαρά στα δάκτυλα, κάτι που δύσκολα πετυχαίνουν τα έργα για πιάνο των Mozart και Beethoven, o Haydn ίσως να το πλησιάζει καλύτερα.
Μπορείτε να κατεβάσετε την παρτιτούρα σε PDF από εδώ.
3 σχόλια:
Η S-Sonata μου άρεσε πολύ. Είναι ένα ευγενικό παιχνίδι ύφους, δίχως ειρωνεία - ο Βαρέζε παρόμοια έπραξε επεκτείνοντας τo “Syrinx” του Ντεμπυσύ. Και το λέω αυτό γιατί συνήθως οι συνθέτες προσεγγίζουν το παλαιό με μία δόση "υπεροπτικής κατανόησης".
Αυτό όμως που μου άρεσε περισσότερο ήταν η φράση "χαρά για τα δάχτυλα" – το πώς την συνέλαβες και το πώς την υπηρέτησες με την S-Sonata. Νομίζω ότι αυτό προκύπτει στον Σκαρλάτι, από μια μανιέρα δομής, που βασίζεται σε στοιχειώδεις υποδομές της μουσικής του καιρού του: κλίμακες, θέσεις συγχορδιών και αρπέζ. Μου μοιάζει η μουσική του σαν μια έξυπνη αρμογή υποδομών, με φινέτσα που προκύπτει ως "χορογραφία" εμπεδωμένων δαχτυλοθεσιών … και όπου η θέση του χεριού επιτρέπει, τότε έρχεται τελείως φυσιολογικά ένα στολίδι…
Δημήτρη να υποθέσω ότι ακούμε δια χειρός;
Έτσι κι αλλιώς απολαυστικός.
Τελικά το διαδίκτυο σου δίνει το δρόμο να ακούσεις έργα που αλλιώς ίσως δε θα άκουγες ποτέ.
Από σένα αλλά και από το Γιώργο Χατζημιχελάκη έχω κατεβάσει μέσω του youtube ό,τι έχετε ανεβάσει και τα έχω κάνει video ή mp3.
Δε με χαλάει η ποιότητα που υπολείπεται [εδώ Δημήτρη μέχρι πριν 15-20 χρόνια αντέγραφα βινίλια σε κασέτες για να τα πάρω σε διακοπές και θα με χαλάσει η ποιότητα mp3;] αλλά, αν δεν πρόκειται τελικά να βγουν μέσω κάποιας εταιρείας (κάτι που το έχουμε συζητήσει και μάλλον είναι χίμαιρα εκτός αν δεν έχεις τι να κάνεις τα λεφτά σου) γιατί με αυτά που ανεβάζετε, μαζί με άλλα, δεν φτιάχνετε cd, με υλικό που θα συνάδει θεματικά, και να τα διαθέτετε/ πουλάτε μέσω του διαδικτύου;
O Στραβίνσκι είχε πει κάποτε ότι τα δάκτυλα έχουν τη δική τους "συνθετική λογική". Κάπου κάπου καλό είναι να τα εμπιστεύομαστε.
Δημοσίευση σχολίου