Meredith MONK: Railroad (Travel Song)

"Ένα Ταξίδι με Τρένο", για πιάνο, της Meredith Monk.

Την παρτιτούρα σε PDF μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

 

Πίνακας Μειζόνων Κλιμάκων

Για την Θεωρία Ι

Το αρχείο σε μορφή PDF μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

 

BADALAMENTI: Laura Palmer's Theme

 

March for CPE

 

RACHMANINOFF: Fughetta in F major (1899)

 

Την παρτιτούρα σε PDF μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

Με αφορμή αυτό το “mp non legato” της αρχής, σκέφτομαι μήπως ο Rach είχε μια ερμηνευτική προσέγγιση στις φούγκες του Bach πιο κοντά στην Tureck, ακόμη και στον Gould, παρά στους πιο “λεγκάτους” Czerny, Busoni και Casella. Ακούστε και την ερμηνεία του Ashkenazy.

RACHMANINOFF: Canon in E minor (1891)

Ένας κανόνας του δεκαεννιάχρονου Rachmaninoff.

Την παρτιτούρα σε PDF μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

Μια άσκηση με ρίζες

 Βρήκα αυτή την ωραία άσκηση στο διαδίκτυο:

ABREU: Tico-Tico no fubá (1917)

Την παρτιτούρα μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

 

PADEREWSKI: Menuet à l' Antique

Το διάσημο στην εποχή του, Menuet à l' Antique ή Menuet Célèbre, του Ignacy Jan Paderewski από τα Humoresques de Concert (1887). Από τους μεγάλους πιανίστες της εποχής εκείνης, το έπαιξαν οι Rachmaninoff, Hofmann, Friedman και Cherkassky.  Μια πολύ όμορφη εκτέλεση είναι του Stephen Hough. Με γκρι χρώμα σημείωσα τις διακυμάνσεις του tempo από την εκτέλεση του συνθέτη.

Την παρτιτούρα μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

SCHOENBERG: Sechs kleine Klavierstücke, op.19 (1911)

Από τα “Γκρίζα Σύννεφα” του Λιστ μέχρι τα “Έξι μικρά Κομμάτια για Πιάνο”, λίγος είναι ο δρόμος και τον διάβηκε ο Σένμπεργκ το 1911, έχοντας πριν κατανοήσει σε βάθος, διδάξει, τιμήσει, πλουτίσει και πιθανώς σφραγίσει την πύλη της Ρομαντικής Εποχής, αν κι ο Ραχ είχε αντικλείδια :) Χαρακτηριστικά των κομματιών είναι, όπως αναφέρει σε ένα γράμμα του στον Busoni, η απελευθέρωση από την λογική και τη συνάφεια, τους συμβολισμούς, το πάθος, την μοτιβική επεξεργασία και την αρμονία της τονικής μουσικής. Η αρμονία, γράφει, είναι ένας τρόπος έκφρασης και τίποτε περισσότερο. Τα κομμάτια αυτά δεν “κατασκευάζονται”, αλλά “εκφράζονται”, εκφράζουν την πολύμορφη και άλογη φύση των συναισθημάτων μας.

Τα πέντε πρώτα κομμάτια γράφτηκαν στις 19 Φεβρουαρίου του 1911, το έκτο, στις 17 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς, αμέσως μετά τον θάνατο του Μάλερ,  ίσως το πιο “εσωτερικό” tombeau που γράφτηκε ποτέ.

Η έκδοση της Universal δεν έχει δακτυλισμούς, στην έκδοση μου τα δακτυλοθέτησα.

 Την παρτιτούρα σε PDF μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

CZERNY: Grande Exercise, op.82

 

Την παρτιτούρα σε PDF μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

VARÈSE: Density 21.5, for solo flute

 

Την παρτιτούρα σε PDF μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

MOZART: Piano Sonata in C, K.545 (URTEXT)

 

Ακόμη μια αντιγραφή της χιλιοεκδομένης και χιλιοαντιγραμμένης σονάτας facile του Mozart (URTEXT), την οποία μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

Δίνω όμως και το αρχείο XML της σονάτας, το οποίο μπορείτε να εισάγετε στο πρόγραμμα σημειογραφίας της επιλογής σας και να κάνετε την ανάλυση, να περάσετε τους δακτυλισμούς που προτιμάτε κ.τ.λ.

Σε τρία αρχεία:

01. 

02.

03.

Την παρτιτούρα ανέγραψα από εδώ: Internationale Stiftung Mozarteum, Online Publications (2006).

Μια σύντομη ανάλυση του πρώτου μέρους της σονάτας μπορείτε να διαβάσετε εδώ. 

Για το Rondo, εδώ.

WAGNER: Το θέμα Porazzi

 

Λέει ο μύθος, ότι τα 13 τελευταία μέτρα που έπαιξε ο Wagner στο πιάνο του, το απόγευμα της 12ης Φεβρουαρίου του 1883 και λίγο πριν πεθάνει, ήταν αυτά του “θέματος Porazzi” (Θέμα σε Λαb μείζονα, WWV 93). Σύμφωνα πάντως με το ημερολόγιο της γυναίκας του Cosima, κόρης του Listz, εκείνο το απόγευμα διάβασε λίγο από την “Undine” του Fouqué κι έπαιξε στο πιάνο το θρηνητικό θέμα των Rhinemaidens από τον “Χρυσό του Ρήνου”. Ίσως ο Wagner σκιτσάρισε το θέμα το 1858 στη Βενετία, ενώ δούλευε πάνω στην 2η Πράξη του Τριστάνου. Το αναθεώρησε κατά την παραμονή του στο Παλέρμο τον Μάρτιο του 1882. Η Cosima γράφει: “Έγραψε μια μελωδία κι έπειτα μου την έδειξε λέγοντας ότι επιτέλους την έγραψε όπως ήθελε”. Ίσως λοιπόν αυτό το θέμα να είναι το αναθεωρημένο σκίτσο της Βενετίας. Ονομάστηκε “θέμα του Porazzi”, διότι η κατοικία του στο Παλέρμο βρισκόταν στην πλατεία Porazzi. Μύθος ή αλήθεια πρόκειται για 13 εκφραστικότατα και πλουσιότατα αρμονικά μέτρα.

Την παρτιτούρα μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

BEETHOVEN: Two Preludes, op.39 (1789)

 Δύο πρελούδια του έφηβου Μπετόβεν, γραμμένα πιθανόν κατά τη διάρκεια της μαθητείας του κοντά στον Neefe. Εκδόθηκαν το 1803 από τον Hoffmeister στην Λειψία. Το χειρόγραφο έχει χαθεί, υπάρχει όμως ένα αντίγραφό του στο Βερολίνο (Artaria 128). Κάθε πρελούδιο διατρέχει και τις 12 μείζονες τονικότητες μέσα σε σχετικά λίγα μέτρα. Χωρίς να χάνουν την καλλιτεχνική τους αξία, τα δύο αυτά πρελούδια προσφέρονται για τη μελέτη των μετατροπιών.

Μην παρτιτούρα σε PDF μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

BEETHOVEN: Piano Sonatina in G major, Anh. 5 Nº 1

 Την σονατίνα μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

KUHLAU: Sonatina for piano, op.20 Nº 1

 

Την σονατίνα σε μορφή PDF μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

CHOPIN: 3 Nocturnes op. 9 (1831-32)

 

Τα τρία Νυχτερινά του Chopin op.9 μπορείτε να κατεβάσετε σε PDF από εδώ. 

Klavierstück (für Elise), WoO 59

Δύο "εκδόσεις" του für Elise:

• χωρίς επεξεργασία (URTEXT), εδώ,

• με επεξεργασία (λιγκατούρες, δυναμικές, κ.τ.λ.), εδώ.
 

JOSQUIN: Ave Verum a3

Για τους σπουδαστές της Τροπικής Αντίστιξης, ένα 3-φωνο μοτέτο του Josquin για ανάλυση.

Την παρτιτούρα σε PDF μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

Μικρές Ιστορίες 50: Για τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου

Ο Μ. Αλέξανδρος πέθανε στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ. σε ηλικία 32 ετών, μετά από μια (άγνωστη) ασθένεια που τον ταλαιπώρησε για δώδεκα ημέρες. Το σώμα του, μετά τον θάνατο του, παρέμεινε σε άριστη κατάσταση για έξι ολόκληρες ημέρες, χωρίς ίχνος αποσύνθεσης κι αυτό πίστεψαν ότι ήταν απόδειξη ότι ήταν θεός.

Πολλές θεωρίες διατυπώθηκαν στο μεταξύ και για την αιτία του θανάτου του (ασθένεια ή δολοφονία) και για το άφθαρτο της σωρού του. Μια απ’ αυτές υποθέτει ότι ο Μ. Αλέξανδρος έπασχε από αυτοάνοσο, το Σύνδρομο Guillain-Barré, το οποίο προκαλεί ολική παράλυση. Η αναπνοή του Μ. Αλεξάνδρου ήταν εξαιρετικά ασθενής για να γίνει αντιληπτή από τους γιατρούς του, αυτός όμως έζησε για άλλες έξι ημέρες, γι’ αυτό και δεν αποσυντέθηκε το σώμα του.  

Ένας Σωκρατικός Διάλογος για τα Μαθηματικά & Μαθηματικός Πλατωνισμός

 

Ο Ούγγρος μαθηματικός Alfréd Rényi (1921-1970) εξέδωσε το 1967 μεταφρασμένους στα αγγλικά, τρεις διαλόγους με θέμα τα μαθηματικά. Μετάφρασα στα ελληνικά τον πρώτο διάλογο (1962), ανάμεσα στον Σωκράτη και τον νεαρό φιλομαθή Ιπποκράτη (πρόσωπο δανεισμένο από τον “Πρωταγόρα” του Πλάτωνα), με θέμα τη φύση και τη χρησιμότητα των μαθηματικών. 

Μαζί κι ένα παλιότερο κείμενό μου, για τον μαθηματικό πλατωνισμό, που διασαφηνίζει και επεκτείνει τις ιδέες του διαλόγου του Rényi.

Μπορείτε να κατεβάσετε το PDF από εδώ.

SCHOENBERG = CANON for Thomas Mann (1945)

Μου ήταν ιδιαίτερα δύσκολη η σύνθεση αυτού του κανόνα, σχεδόν αδύνατη, επειδή ακριβώς ήθελα να εκφράσω την εκτίμηση μου στο πρόσωπο σου με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Η ακρόαση του του είναι επίσης αδύνατη κι ελπίζω να μην θελήσεις να μπεις σ’ αυτήν την διαδικασία (γι’ αυτό και χρησιμοποίησα τα παλιά κλειδιά). Δεν του λείπει βέβαια κι ο (ειλικρινής) εγωισμός / με την ελπίδα να παραμείνουμε καλοί φίλοι για πολλά χρόνια ακόμη.

Εγκάρδια

Άρνολντ Σέμπεργκ

Τον κανόνα μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

KINGSLEY-dsyk = Popcorn (1969)

 

Μια μεταγραφή για πιάνο του Popcorn (1969) του Gershon Kingsley (1922-2019).

FALTERMAYER = Axel F

 Λίγο πριν ξεκινήσουν οι καμπιάτες μελετάω τα synth hits της δεκαετίας του ’80. Έφτιαξα ένα score για το AXEL F του Harold Faltermayer, από τον “Μπάτσο του Μπέβερλι Χίλς”. Στο διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε πολλά άλλα score είτε ελεύθερα, είτε με πληρωμή. Μπορείτε να το κατεβάσετε είτε ως PDF είτε ως XML αν θέλετε να πειραματιστείτε.

Ευθείες

 

Lemma I, for Oboe & Electronics (2022)

 

Σταθμοί Αριθμών στα Βραχέα

 

Οι Σταθμοί Αριθμών είναι ραδιοφωνικοί σταθμοί άγνωστης προέλευσης, που εκπέμπουν στα βραχέα κύματα. Συνήθως μεταδίδουν ακολουθίες αριθμών, λέξεις, γράμματα, μελωδίες, σήματα Μορς, κι αυτό για ώρες. Μερικές φορές οι αριθμοί τραγουδιώνται ή απαγγέλονται από σέξυ γυναικείες φωνές. Πρωτοεμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο αριθμός των εκπομπών αυξήθηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και μετά το 1990 λιγόστεψαν, συνεχίζονται παρόλα αυτά ακόμη. Οι φωνές είναι ανθρώπινες, συνήθως γυναικείες, αλλά χρησιμοποιείται και voice synthesis από υπολογιστή.

Υπάρχει η άποψη ότι οι εκπομπές αυτές χρησιμοποιούνται για να σταλούν μηνύματα σε κατασκόπους, αλλά καμιά κυβέρνηση δεν έχει παραδεχτεί κάτι τέτοιο. Δεν αποκλείεται, τουλάχιστον μερικές από αυτές τις εκπομπές, να χρησιμοποιούνται και για παράνομες δραστηριότητες, π.χ. λαθρεμπόριο ναρκωτικών. Ο αποστολέας και ο παραλήπτης των μηνυμάτων είναι δύσκολο να ταυτοποιηθεί κι ο κώδικας δεν “σπάει”, μιας και το κλειδί του είναι άγνωστο και χρησιμοποιείται μία μόνο φορά. 

Το Conet Project δημοσίευσε αρχικά τέσσερα CDs με τέτοιες εκπομπές, μετά κι ένα πέμπτο.

Οι “μυστηριώδεις” αυτές εκπομπές έχουν κινήσει το ενδιαφέρον ακροατών (που δίνουν και ονόματα στους σταθμούς, π.χ. “ Lincolnshire Poacher’s”), αλλά και καλλιτεχνών. Αποσπάσματα από τέτοιες εκπομπές έχουν χρησιμοποιηθεί σε άλμπουμ συγκροτημάτων όπως στη μπάντα Wilko - Yankee Hotel Foxtrot (2001)  - στους Porcupine Tree, Stereolab, Pere Ubu, σε ταινίες - “The Numbers Station” (2013) - σε τηλεοπτικές σειρές (στο αγαπημένο “Fringe”) και στη λογοτεχνία.

ALBRECHTSBERGER: Fuga Do, Re, Mi, Fa, Sol, La

 

Μια φούγκα του Johann Georg Albrechtsberger (1736-1809) στο εξάχορδο Do - La, μεταφερμένο στη φα.

Την παρτιτούρα μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

Στο ISMLP μπορείτε να βρείτε σκαναρισμένη την πρωτότυπη παρτιτούρα.

Fuga sopra il Tema Do, Re, Mi, Fa, Sol, La

per il Clavicembalo o l’Organo

composta dal Sig. Albrechtsberger

(score edited by D. Sykias, 2022)

Dorico 3.5 / Logic Pro X / Pianoteq 7.5.4 (H. Ruckers, A=415, Werkmeister III)

Choralis (2022)

 

Ελάσσονες Κλίμακες

 

Απλή Θεωρία των Ελασσόνων Κλιμάκων (ορισμοί, κατασκευή, οπλισμοί κλπ.) για τους μαθητές Θεωρίας της Μουσικής.

Ελάσσονες Κλίμακες 1

Ελάσσονες Κλίμακες 2

Σημειώσεις Αρμονίας: Σχέσεις Τρίτης

 Το αρχείο μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

GRIEG: Επτά Φούγκες, EG 184

 

Ο Grieg συνέθεσε τις επτά φούγκες του, από τον Οκτώβριο του 1861 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1862, κατά τη διάρκεια της μαθητείας του στο ωδείο της Λειψίας, με καθηγητή Αρμονίας και Αντίστιξης τον Friedrich Eduard Richter. Δεν εκδόθηκαν όσο ζούσε, αλλά και δεν κατέστρεψε το χειρόγραφο ή απαγόρευσε να παιχτούν όπως έκανε με άλλα έργα του. Διάβασα ότι οι εκδόσεις Peters τις εξέδωσαν, δεν τις βρήκα όμως στον κατάλογό τους. Στο διαδίκτυο υπάρχει μόνο η διπλή φούγκα, σε κακή παρτιτούρα. Τις αντέγραψα από το πρωτότυπο, από ένα βίντεο στο YouTube κι αν είναι έτσι τα πράγματα, αυτή είναι η πρώτη έκδοσή τους σε ηλεκτρονική μορφή. Του το χρωστούσα για το κοντσέρτο του. Ο Mikhail Pletnev τις ηχογράφησε πρώτος το 2000 στην Deutche Grammophon. Εξαιρετική εκτέλεση, μπορείτε να την ακούσετε εδώ.

Το αρχείο μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.

Keyboard Anthology I: German Masters of 17th & 18th c.

 Ξεκίνησα τη συλλογή, αντιγραφή και επιμέλεια ενός συνόλου κομματιών του 17ου & 18ου αι., για χρήση των σπουδαστών του μαθήματος της ωδειακής αντίστιξης˙ εντούτοις, και όσα κομμάτια είναι σχετικά εύκολα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως συμπλήρωμα του “Πρώτου Bach”. Άλλα κομμάτια βέβαια, όπως η Chaconne του Couperin, είναι επιπέδου Ανωτέρας.  H συλλογή είναι οργανωμένη σε Γερμανούς, Γάλλους και Άγγλους συνθέτες. Το πρώτο τεύχος που αναρτώ περιέχει Γερμανούς συνθέτες, εκτός του Bach και του Handel. Μερικά από τα κομμάτια δακτυλοθέτησα και προτείνω επίσης μια εκδοχή των ornamenti.

Το πρώτο τεύχος μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.