Αυτές οι πρώτες φωνίτσες, που δεν είναι κλάμα, δεν είναι γκρίνια, ένα “εεε”, έμα “οοο”. Είναι ενσυνείδητες δηλώσεις ενός Εγώ, που για πρώτη φορά αναζητά μια θέση στο χώρο και στο χρόνο, τις στέλνει για πρώτη φορά το μυαλό στο λαρύγγι κι από ᾽κει ξεχύνονται στον αέρα, ήμουν αστρόσκονη και θα ξαναγίνω, τώρα όμως είμαι Εδώ στο Τώρα και το ξέρω!
Σάββατο 25 Ιουλίου 2015
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου