1ος – 6ος αι.
| Μουσικητης Πρωτοχριστιανικης Εκκλησιας |
Επιρροές από Εβρ. μσκ και την μσκ της ύστερης Αρχαιότητας.
Ψαλμωδία, Απαντητική Ψαλμωδία, Υμνωδία
|
Αμβρόσιος, Αγ. Εφραίμ Έδεσσας
|
6ος αι. – ~1450
| Μεσαιωνικη Μουσικη | Φεουδαρχισμός, Χριστιανισμός, παραδόσεις γερμ. φυλών, Ελληνορωμαϊκός πολιτισμός | |
6ος – 9ος αι.
|
Πρώιμος Μεσαίωνας
|
Γρηγοριανό μέλος, Εκκλησιαστικοί Τρόποι, Τροπαρίσματα, Sequenza (κλασική, ομοιοκαταληκτική, στροφική),
Λειτουργικό Δράμα.
|
Γρηγόριος (Πάπας: 590-604)
|
9ος - 11ος αι.
|
Πρώιμο Organum (Αρχή της Πολυφωνίας)
|
Musica Enchiriadis (9ος αι)
|
Guido d’Arezzo(~991-~1033)
|
1080-1230
| Κοσμική Λυρική Μεσαιωνική Τέχνη
Trobadours (Ν. Γαλ.), Trouvères (Β. Γαλ.), Minnesängern (Γερμ.)
|
Τύποι λιτανείας, Τύποι sequentia,
Τύποι ύμνου
|
Guilllaume IX d’Aquitaine, Adam de la Halle
|
1163-~1250
|
Εποχή της Notre Dame
|
Organum του Léonin (2φ), Clausula, Motet, Conductus
|
Léonin (+1190), Pérotin (1240)
|
1240/50 - 1310/20
|
Ars Antiqua
|
Organum, Conductus, Motet, Hoquetus, Rondeau
|
Johannes de Garlandia, Franco von Köln, Hieronymus de Moravia, Adam de la Halle
|
1320-1380
|
Ars Nova
|
(Ισορρυθμικό) Motet, πολυφωνικό τραγούδι, Cantilena, Ballaτα, Rondeau, Caccia, Λειτουργία,
μετρικό σύστημα, μετρική σημειογραφία.
|
de Vitry (1291-1361), de Machaut (~1300-1377)
|
15ος - 16ος αι.
| Αναγεννηση
(Εποχή της Γαλλοφλαμανδικής Πολυφωνίας)
|
“Renaissance” (Vasari[1550], Burckhardt[1860]
Ο άνθρωπος συνειδητοποιημένος έρχεται σε επαφή με την Αρχαιότητα. Εποχή των μεγάλων ανακαλύψεων (Αμερική [1492], Φυσικές Επιστήμες [Copernicus, Galilei, Kepler], Τυπογραφία [Gutenberg,1455] ). Μεταρρύθμιση (15ος /Luther), Αντιμεταρρύθμιση (16ος /Σύνοδος Trento)
Κορύφωση της Πολυφωνίας, Πρώιμη αυτονομία οργανικής μσκ. Ανταλλαγή μουσικών απόψεων και ιδεών.
| |||
1420-1460
|
Γαλλοφλαμανδικές
Περίοδοι
|
Α’
|
Λειτουργία, Motet (θρησκ., κοσμ.)
|
Dunstable (1370-1453), Dufay (1400-~1474), Busnois, Binchois
| |
1460-1490
|
Β’
|
Λειτουργία (-tenor, -discantus-tenor, -discantus, ελεύθερη), Motet (4φ), Chanson (3φ)
Κανόνας
|
Dufay, Barbireau, Ockeghem (1420-~1495), Tinctoris
| ||
1490-1520
|
Γ’
|
Motet
Μίμηση, Word painting
|
Agricola, Mouton, Obrecht (1450-1505), Josquin (~1450-1521), Isaak
| ||
1520-1560
|
Δ’
|
Motet, Λειτουργία-Παράφραση
|
Gombert, Clemens non Papa,
| ||
1560-1600
|
Ε’
|
Villanella, Madrigal, Chanson, Λειτουργία, Πάθη, Μagnificat, Λιτανεία
|
Lasso (1532-94), De Monte, Hollander, de Kerle, Utendal, van Wert, von Cleve
| ||
Ιταλία | Σχολή της Ρώμης |
Σύνοδος του Trento (1545-63)
Θρησκευτική μσκ, ύφος a cappella
|
Palestrina (1525-~1594), Animucia, Ingegneri, Morales, Nanino
| ||
Σχολή της Βενετίας
|
Πολυχορικότητα, Αρχή Concertante
αυτόνομη οργανική μσκ
|
Willaert (1480-~1562), de Rore, A. Gabrieli (1510-86), G. Gabrieli (1557-1612),
| |||
Ισπανία | • Θρησκευτική μσκ
• Κοσμική μσκ: vilancinos, estrambotos, romances:
|
Escobar, Morales (~1500-1553), Guerrero,
de Victoria (1548-1611), Pujol (1573-1626)
| |||
Αγγλία
|
• Θρησκευτική μσκ: Λειτουργίες κτλ. (Αγγλικανική Εκκλησία): anthems, canticals
• Κοσμική μσκ: English Madrigal, Song, Ayres, μσκ για virginal
|
Byrd (1542-1603), Morley (1557-1603), Dowland (1562-1625), Weelkes (1570-1623), Tomkins (1573-1556), Wilby (1574-1683), Gibbons (1583-1625)
| |||
Εισαγωγή στο Baroque
|
G. Gabrieli, Sweelinck, Marenzio, Monteverdi
| ||||
1600-1750
| Μπαροκ
(Εποχή του συνεχούς βάσιμου,
Εποχή του ύφους Concertante)
|
Ιταλικής προέλευσης (αρχιτεκτονική [Ρώμη], ζωγραφική [Βενετία] ) • Τυποποιημένη απεικόνιση συναισθημάτων • Ο άνθρωπος μέρος του συνόλου και όχι άτομο • Μουσικός συμβολισμός / εξωμουσικά στοιχεία στην μσκ. • Αναπαράσταση του πάθους και των ψυχικών καταστάσεων
• Θεωρία της Αρμονίας των Σφαιρών • Συγκερασμός [Werckmeister]
| |
1600-1620
|
Πρώιμο Baroque
|
• Όπερα (Φλωρεντία, Ρώμη, Βενετία, Νάπολι/ Opera Seria/Buffa, Comédie-Ballet/ Pastorale/Tragédie Lyrique/ Opéra-Ballet, Opéra Comique/ Masque/ Antimasque/ Ballad Opera/ Schuldrama/ Γερμανική Όπερα)
Ορατόριο (Latino, Volgare, Baroque Ορατόριο)
|
Sweelinck (1562-1621), Praetorius (1571-1621), Frescobaldi (1583-1643), Schütz (1585-1672), Schein (1586-1630), de Chambonnières (1601-1672), Cavalli (1602-1674), Carissimi (1605-1674)
|
1620-1680
|
Περίοδος Ακμής
|
• Θρησκευτική μσκ: Λειτουργία, Motet, Λειτουργία-Καντάτα, Cantata, Choral,
Historien,
• Κοσμική μσκ: Μσκ για πληκτροφόρα, λαούτο, έγχορδα/ trio-sonata, sonata da chiessa,
sonata da camera/ μσκ για ενόργανα σύνολα/
|
Froberger (1616-1667), Lully (1632-1687), Krieger (1634-1666), Buxtehude (1637-1707), Corelli (1653-1713), A.Scarlatti (1660-1725), Purcell (1659-1695), Couperin (1668-1733),
|
1680-~1750
|
Ύστερο Baroque
|
Ορχήστρα, Suita, Ouvertura (Γαλλ./Ιταλ), Concerto Grosso, Solo Concerto
|
Vivaldi (1678-1741), Rameau (1683-1764), Bach (1685-1750), Händel (1685-1759)
|
1730-1760
| Προκλασικισμος
(ύφος Galante)
|
Αντιπαράθεση στο Baroque
|
Telemann (1681-1767), D.Scarlatti (1685-1757)
|
1760-1780
| Πρωιμος Κλασικισμος
(Αισθαντικό/Αισθηματικό Ύφος)
|
Σχολή του Mannheim
|
C.P.E Bach (1714-1785), Stamitz (1717-1757)
|
1780-1820
| Ωριμη Κλασικη Περιοδος |
Τελειότητα στην γραφή, υψηλό ανθρωπιστικό περιεχόμενο, ομορφιά, ρυθμική και αρμονική πληρότητα, ισορροπία λογικής-συναισθήματος
• Όπερα (Seria/Grand/Grosse, Buffa,
Opéra Comique, Επαναστατική Όπερα, Singspiel)
• Θρησκευτική μσκ: Ορατόριο(ιταλ, γερμ)
Λειτουργία, Motet,
• Κοσμική μσκ: μσκ για solo όργανα(sonata, variation, fantasia), Μσκ Δωματίου (Trio, Quarteto, Quinteto, κτλ), Μσκ για Ορχήστρα(Sinfonia, Ouvertura, Serenata, Divertimento), Solo Concerto
|
Haydn (1732-1782), Mozart (1756-1791), Beethoven (1770-1827), Grétry (1741-1813), Weber (1786-1826)
|
1800-1890
| Ρομαντισμος |
Υποκειμενικότητα, Ελευθερία, Αδελφικότητα, Αγάπη στον συνάνθρωπο, Ηχόχρωμα (timbre), Ιστορικισμός..
| |
1800-1830
| Πρώιμος |
• Όπερα Ιταλ (Βερισμός[τέλος 19ου]
Γαλλ (Grand, Λυρικό δράμα, Comique [ρεαλισμός], οπερέτα),
|
Beethoven, Weber, Schubert (1797-1828), Rossini (1792-1868)
|
1830-1850
|
Μέσος
|
Γερμ (Ρομαντική, Κωμική [οπερέτα], Μουσικό δράμα Wagner [Bayreuth]), Εθνική Όπερα
• Θρησκευτική μσκ: Ορατόριο, Λειτουργία
Motet, Καικιλιανισμός (αναβίωση Palestrina)
• Τραγούδι: Λαϊκό, Έντεχνο (arietta, cavatina,
solo cantata, ode κτλ), Lied, Χορωδιακό
• Μσκ για πιάνο: (Sonata, αυτοσχεδιαστικού
χαρακτήρα κομμάτια, λυρικά κομμάτια, Etude, Rapsodia, κτλ)
|
Berlioz (1803-1869), Mendelssohn (1809-1847), Chopin (1810-1849), Schumann (1810-1856)
|
1850-1890
| Ύστερος |
• Μσκ Δωματίου: διάφοροι οργ. Συνδυασμοί
•Μσκ για ορχήστρα: Sinfonia, Προγραμματική Συμφωνία(Berlioz), Συμφωνικό ποίημα(Liszt), Ouvertura, Ορχ. Σουίτα, Μουσική Μπαλέτου, Solo Concerto (πιάνο, βιολί, τσέλο, κτλ)
|
Liszt (1811-1886), Wagner (1813-1883), Verdi (1813-1901), Franck (1822-1890), Bruckner (1824-1896), Brahms (1833-1897), Saint-Saëns(1835-1921), Tchaikovsky(1840-1893)
|
τέλη 19ου αι. –
αρχές 20ου αι.
| Εθνικες Σχολες
Αναπτύσσεται η εθνική και πολιτική συνείδηση των χωρών. Ενδιαφέρον για τις τοπικές παραδόσεις και τα εθνικά στοιχεία.
|
ΔΑΝΙΑ
|
Gade (1817-1890), Nielsen (1865-1931)
|
ΕΛΛΑΔΑ
|
Λαμπελέτ (1875-1945), Λαυράγκας (1860-1941) Καλομοίρης (1883-1962)
| ||
ΙΣΠΑΝΙΑ
|
Pedrell (1841-1922), Albeniz (1860-1909)
Granados (1868-1916), Falla (1876-1946)
| ||
ΝΟΡΒΗΓΙΑ
|
Grieg (1843-1907), Sinding (1856-1941)
| ||
ΟΥΓΓΑΡΙΑ
|
Elker
| ||
ΠΟΛΩΝΙΑ
|
Elsner (1769-1854) , Kurpinsky (1785-1857), Moniuszko (1819-1872)
| ||
ΡΟΥΜΑΝΙΑ
|
Enescu (1881-1955)
| ||
ΡΩΣΙΑ
|
Glinka (1804-1857), Balakirev (1837-1910), Cui (1835-1918)
Borodin (1834-1887), Moussorgsky (1839-1881),
Rimsky-Korsakov(1884-1908), Tcherepnin (1873-1945)
| ||
ΣΟΥΗΔΙΑ
|
Hallen (1846-1925), Alfven (1872-1960)
| ||
ΤΣΕΧ/ΚΙΑ
|
Smetana (1824-1884), Dvorak (1841-1904), Janacek (1854-1928)
| ||
ΦΙΛΑΝΔΙΑ
|
Sibelius (1865-1957)
|
1890-1914
| Αλλαγη του Αιωνα
(νέες τάσεις)
|
Σταδιακή απομάκρυνση από την τονικότητα.
Νέα μουσικά συστήματα, νέες μουσικές θεωρίες και αντιλήψεις.
|
Puccini (1858-1924), Mahler (1860-1911), Debussy (1862-1918), Strauss (1864-1949), Schönberg (1874-1981), Ravel (1875-1937), Stravinsky (1882-1971)
|
