Συνοπτικός Πίνακας Ιστορίας Μουσικής

1ος – 6ος αι.

Μουσικη της Πρωτοχριστιανικης Εκκλησιας

Επιρροές από Εβρ. μσκ και την μσκ της ύστερης Αρχαιότητας. Ψαλμωδία, Απαντητική Ψαλμωδία, Υμνωδία

Αμβρόσιος, Αγ. Εφραίμ Έδεσσας

6ος αι. – ~1450	Μεσαιωνικη Μουσικη	Φεουδαρχισμός, Χριστιανισμός, παραδόσεις γερμ. φυλών, Ελληνορωμαϊκός πολιτισμός
6ος – 9ος αι.	Πρώιμος Μεσαίωνας	Γρηγοριανό μέλος, Εκκλησιαστικοί Τρόποι, Τροπαρίσματα, Sequenza (κλασική, ομοιοκαταληκτική, στροφική), Λειτουργικό Δράμα.	Γρηγόριος (Πάπας: 590-604)
9ος - 11ος αι.	Πρώιμο Organum (Αρχή της Πολυφωνίας)	Musica Enchiriadis (9ος αι)	Guido d’Arezzo(~991-~1033)
1080-1230	Κοσμική Λυρική Μεσαιωνική Τέχνη Trobadours (Ν. Γαλ.), Trouvères (Β. Γαλ.), Minnesängern (Γερμ.)	Τύποι λιτανείας, Τύποι sequentia, Τύποι ύμνου	Guilllaume IX d’Aquitaine, Adam de la Halle
1163-~1250	Εποχή της Notre Dame	Organum του Léonin (2φ), Clausula, Motet, Conductus	Léonin (+1190), Pérotin (1240)
1240/50 - 1310/20	Ars Antiqua	Organum, Conductus, Motet, Hoquetus, Rondeau	Johannes de Garlandia, Franco von Köln, Hieronymus de Moravia, Adam de la Halle
1320-1380	Ars Nova	(Ισορρυθμικό) Motet, πολυφωνικό τραγούδι, Cantilena, Ballaτα, Rondeau, Caccia, Λειτουργία, μετρικό σύστημα, μετρική σημειογραφία.	de Vitry (1291-1361), de Machaut (~1300-1377)

15ος - 16ος αι.	Αναγεννηση (Εποχή της Γαλλοφλαμανδικής Πολυφωνίας)			“Renaissance” (Vasari[1550], Burckhardt[1860] Ο άνθρωπος συνειδητοποιημένος έρχεται σε επαφή με την Αρχαιότητα. Εποχή των μεγάλων ανακαλύψεων (Αμερική [1492], Φυσικές Επιστήμες [Copernicus, Galilei, Kepler], Τυπογραφία [Gutenberg,1455] ). Μεταρρύθμιση (15ος /Luther), Αντιμεταρρύθμιση (16ος /Σύνοδος Trento) Κορύφωση της Πολυφωνίας, Πρώιμη αυτονομία οργανικής μσκ. Ανταλλαγή μουσικών απόψεων και ιδεών.
1420-1460	Γαλλοφλαμανδικές Περίοδοι		Α’	Λειτουργία, Motet (θρησκ., κοσμ.)	Dunstable (1370-1453), Dufay (1400-~1474), Busnois, Binchois
1460-1490			Β’	Λειτουργία (-tenor, -discantus-tenor, -discantus, ελεύθερη), Motet (4φ), Chanson (3φ) Κανόνας	Dufay, Barbireau, Ockeghem (1420-~1495), Tinctoris
1490-1520			Γ’	Motet Μίμηση, Word painting	Agricola, Mouton, Obrecht (1450-1505), Josquin (~1450-1521), Isaak
1520-1560			Δ’	Motet, Λειτουργία-Παράφραση	Gombert, Clemens non Papa,
1560-1600			Ε’	Villanella, Madrigal, Chanson, Λειτουργία, Πάθη, Μagnificat, Λιτανεία	Lasso (1532-94), De Monte, Hollander, de Kerle, Utendal, van Wert, von Cleve
	Ιταλία	Σχολή της Ρώμης		Σύνοδος του Trento (1545-63) Θρησκευτική μσκ, ύφος a cappella	Palestrina (1525-~1594), Animucia, Ingegneri, Morales, Nanino
		Σχολή της Βενετίας		Πολυχορικότητα, Αρχή Concertante αυτόνομη οργανική μσκ	Willaert (1480-~1562), de Rore, A. Gabrieli (1510-86), G. Gabrieli (1557-1612),
	Ισπανία			• Θρησκευτική μσκ • Κοσμική μσκ: vilancinos, estrambotos, romances:	Escobar, Morales (~1500-1553), Guerrero, de Victoria (1548-1611), Pujol (1573-1626)
	Αγγλία			• Θρησκευτική μσκ: Λειτουργίες κτλ. (Αγγλικανική Εκκλησία): anthems, canticals • Κοσμική μσκ: English Madrigal, Song, Ayres, μσκ για virginal	Byrd (1542-1603), Morley (1557-1603), Dowland (1562-1625), Weelkes (1570-1623), Tomkins (1573-1556), Wilby (1574-1683), Gibbons (1583-1625)
	Εισαγωγή στο Baroque				G. Gabrieli, Sweelinck, Marenzio, Monteverdi

1600-1750	Μπαροκ (Εποχή του συνεχούς βάσιμου, Εποχή του ύφους Concertante)	Ιταλικής προέλευσης (αρχιτεκτονική [Ρώμη], ζωγραφική [Βενετία] ) • Τυποποιημένη απεικόνιση συναισθημάτων • Ο άνθρωπος μέρος του συνόλου και όχι άτομο • Μουσικός συμβολισμός / εξωμουσικά στοιχεία στην μσκ. • Αναπαράσταση του πάθους και των ψυχικών καταστάσεων • Θεωρία της Αρμονίας των Σφαιρών • Συγκερασμός [Werckmeister]
1600-1620	Πρώιμο Baroque	• Όπερα (Φλωρεντία, Ρώμη, Βενετία, Νάπολι/ Opera Seria/Buffa, Comédie-Ballet/ Pastorale/Tragédie Lyrique/ Opéra-Ballet, Opéra Comique/ Masque/ Antimasque/ Ballad Opera/ Schuldrama/ Γερμανική Όπερα) Ορατόριο (Latino, Volgare, Baroque Ορατόριο)	Sweelinck (1562-1621), Praetorius (1571-1621), Frescobaldi (1583-1643), Schütz (1585-1672), Schein (1586-1630), de Chambonnières (1601-1672), Cavalli (1602-1674), Carissimi (1605-1674)
1620-1680	Περίοδος Ακμής	• Θρησκευτική μσκ: Λειτουργία, Motet, Λειτουργία-Καντάτα, Cantata, Choral, Historien, • Κοσμική μσκ: Μσκ για πληκτροφόρα, λαούτο, έγχορδα/ trio-sonata, sonata da chiessa, sonata da camera/ μσκ για ενόργανα σύνολα/	Froberger (1616-1667), Lully (1632-1687), Krieger (1634-1666), Buxtehude (1637-1707), Corelli (1653-1713), A.Scarlatti (1660-1725), Purcell (1659-1695), Couperin (1668-1733),
1680-~1750	Ύστερο Baroque	Ορχήστρα, Suita, Ouvertura (Γαλλ./Ιταλ), Concerto Grosso, Solo Concerto	Vivaldi (1678-1741), Rameau (1683-1764), Bach (1685-1750), Händel (1685-1759)

1730-1760	Προκλασικισμος (ύφος Galante)	Αντιπαράθεση στο Baroque	Telemann (1681-1767), D.Scarlatti (1685-1757)
1760-1780	Πρωιμος Κλασικισμος (Αισθαντικό/Αισθηματικό Ύφος)	Σχολή του Mannheim	C.P.E Bach (1714-1785), Stamitz (1717-1757)

1780-1820

Ωριμη Κλασικη Περιοδος

Τελειότητα στην γραφή, υψηλό ανθρωπιστικό περιεχόμενο, ομορφιά, ρυθμική και αρμονική πληρότητα, ισορροπία λογικής-συναισθήματος • Όπερα (Seria/Grand/Grosse, Buffa, Opéra Comique, Επαναστατική Όπερα, Singspiel) • Θρησκευτική μσκ: Ορατόριο(ιταλ, γερμ) Λειτουργία, Motet, • Κοσμική μσκ: μσκ για solo όργανα(sonata, variation, fantasia), Μσκ Δωματίου (Trio, Quarteto, Quinteto, κτλ), Μσκ για Ορχήστρα(Sinfonia, Ouvertura, Serenata, Divertimento), Solo Concerto

Haydn (1732-1782), Mozart (1756-1791), Beethoven (1770-1827), Grétry (1741-1813), Weber (1786-1826)

1800-1890	Ρομαντισμος	Υποκειμενικότητα, Ελευθερία, Αδελφικότητα, Αγάπη στον συνάνθρωπο, Ηχόχρωμα (timbre), Ιστορικισμός..
1800-1830	Πρώιμος	• Όπερα Ιταλ (Βερισμός[τέλος 19ου] Γαλλ (Grand, Λυρικό δράμα, Comique [ρεαλισμός], οπερέτα),	Beethoven, Weber, Schubert (1797-1828), Rossini (1792-1868)
1830-1850	Μέσος	Γερμ (Ρομαντική, Κωμική [οπερέτα], Μουσικό δράμα Wagner [Bayreuth]), Εθνική Όπερα • Θρησκευτική μσκ: Ορατόριο, Λειτουργία Motet, Καικιλιανισμός (αναβίωση Palestrina) • Τραγούδι: Λαϊκό, Έντεχνο (arietta, cavatina, solo cantata, ode κτλ), Lied, Χορωδιακό • Μσκ για πιάνο: (Sonata, αυτοσχεδιαστικού χαρακτήρα κομμάτια, λυρικά κομμάτια, Etude, Rapsodia, κτλ)	Berlioz (1803-1869), Mendelssohn (1809-1847), Chopin (1810-1849), Schumann (1810-1856)
1850-1890	Ύστερος	• Μσκ Δωματίου: διάφοροι οργ. Συνδυασμοί •Μσκ για ορχήστρα: Sinfonia, Προγραμματική Συμφωνία(Berlioz), Συμφωνικό ποίημα(Liszt), Ouvertura, Ορχ. Σουίτα, Μουσική Μπαλέτου, Solo Concerto (πιάνο, βιολί, τσέλο, κτλ)	Liszt (1811-1886), Wagner (1813-1883), Verdi (1813-1901), Franck (1822-1890), Bruckner (1824-1896), Brahms (1833-1897), Saint-Saëns(1835-1921), Tchaikovsky(1840-1893)

τέλη 19ου αι. – αρχές 20ου αι.	Εθνικες Σχολες Αναπτύσσεται η εθνική και πολιτική συνείδηση των χωρών. Ενδιαφέρον για τις τοπικές παραδόσεις και τα εθνικά στοιχεία.	ΔΑΝΙΑ	Gade (1817-1890), Nielsen (1865-1931)
		ΕΛΛΑΔΑ	Λαμπελέτ (1875-1945), Λαυράγκας (1860-1941) Καλομοίρης (1883-1962)
		ΙΣΠΑΝΙΑ	Pedrell (1841-1922), Albeniz (1860-1909) Granados (1868-1916), Falla (1876-1946)
		ΝΟΡΒΗΓΙΑ	Grieg (1843-1907), Sinding (1856-1941)
		ΟΥΓΓΑΡΙΑ	Elker
		ΠΟΛΩΝΙΑ	Elsner (1769-1854) , Kurpinsky (1785-1857), Moniuszko (1819-1872)
		ΡΟΥΜΑΝΙΑ	Enescu (1881-1955)
		ΡΩΣΙΑ	Glinka (1804-1857), Balakirev (1837-1910), Cui (1835-1918) Borodin (1834-1887), Moussorgsky (1839-1881), Rimsky-Korsakov(1884-1908), Tcherepnin (1873-1945)
		ΣΟΥΗΔΙΑ	Hallen (1846-1925), Alfven (1872-1960)
		ΤΣΕΧ/ΚΙΑ	Smetana (1824-1884), Dvorak (1841-1904), Janacek (1854-1928)
		ΦΙΛΑΝΔΙΑ	Sibelius (1865-1957)

1890-1914

Αλλαγη του Αιωνα (νέες τάσεις)

Σταδιακή απομάκρυνση από την τονικότητα. Νέα μουσικά συστήματα, νέες μουσικές θεωρίες και αντιλήψεις.

Puccini (1858-1924), Mahler (1860-1911), Debussy (1862-1918), Strauss (1864-1949), Schönberg (1874-1981), Ravel (1875-1937), Stravinsky (1882-1971)

Το αρχείο σε μορφή PDF μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.