WHITMAN: When I heard the Learn’d Astronomer

WHEN I heard the learn’d astronomer;  

When the proofs, the figures, were ranged in columns before me

When I was shown the charts and the diagrams, to add, divide, and measure them; 

When I, sitting, heard the astronomer, where he lectured with much applause in the lecture-room,

How soon, unaccountable, I became tired and sick;

Till rising and gliding out, I wander’d off by myself,  

In the mystical moist night-air, and from time to time,  

Look’d up in perfect silence at the stars.

•

ΟΤΑΝ άκουσα τον πολυμαθή αστρονόμο

Όταν τις αποδείξεις, τα σχήματα είδα σε στήλες μπρος μου

Όταν μου έδειξε τα σχέδια και τα διαγράμματα

Να προσθέσω, να διαιρέσω, να μετρήσω

Όταν κάθισα να ακούσω τον αστρονόμο να δίνει διάλεξη

Με πολλά χειροκροτήματα στο αμφιθέατρο,

Πόσο γρήγορα και ανεξήγητα κουράστηκα, βαρέθηκα,

Ως που να σηκωθώ και να βγω έξω, να τριγυρίσω μόνος

Στη μυστικιστική υγρασία του νυχτερινού αέρα, και που και που,

Κοιτώντας ψηλά, στην απόλυτη ησυχία, στ' αστέρια.

•

Walt Whitman (1819–1892)