Όλο το καλοκαίρι, στη στενή φέτα ουρανού που κόβει το σπίτι μου κι η απέναντι πολυκατοικία, εμφανιζόταν από τη 1 το βράδυ περίπου μέχρι τις 4 το πρωί ο Δίας. Προσπάθησα να έρθω πιο κοντά του με κιάλια και με το ακαλιμπράριστο τηλεσκόπιο μου αλλά δεν με δέχτηκε. Βρήκα λοιπόν αυτήν την υπέροχη φωτογραφία του Damien Peach στο National Geographic που κέρδισε το πρώτο βραβείο στο 2011 Astronomy Photographer of the Year Contest. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τα νησιά Barbados. Πέραν της νεφελώδους ταπετσαρίας και των καταιγίδων στην επιφάνεια του γίγαντα πλανήτη διακρίνονται επίσης οι δίσκοι του Γανυμήδη (της γλυκιάς απόλαυσης της αγκαλιάς του Δία, που λέει και ο Όμηρος) και κάτω αριστερά της Ιούς.
Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Προσωπικά συμπαθώ την Ιώ.
Εξ αιτίας των παλιρροϊκών δυνάμεων του Δία διατηρεί ένα διάπυρο εσωτερικό. Διαθέτει πολλά ηφαίστεια (μάλιστα σε αυτήν ανακαλύφτηκε το πρώτο εκτός Γης ηφαίστειο) τα οποία έχουν τόσο έντονη δραστηριότητα που ανακυκλώνεται (σ.σ. όλο το εσωτερικό της έρχεται έξω!) πλήρως κάθε 10 εκ. χρόνια.
άσχετο: Δημήτρη ρίξε μια ματιά στο επίσημο site για το Γιάννη Χρήστου
:-(
1. Αυτό το μέσα του που έρχεται έξω, πολύ ενδιαφέρον.
2. Περισσότερο συσχετίζω τον Χρήστου με τον Πλούτωνα...
Δημοσίευση σχολίου