1. Το πιο σημαντικό αντικείμενο μελέτης στη μουσική είναι η Αυστηρή Αντίστιξη.
2. Είναι καλό και χρήσιμο να γράφει παραλλαγές ο αρχάριος.
3. Συνήθως οι καλλίτερες των ιδεών ρέουν αυθόρμητα από το χέρι ή το νου, αυτές είναι και οι ιδέες που αντέχουν σε μια σύνθεση.
7 σχόλια:
Θα προσέθετα μία οδηγία ακόμη:
4. Μην προσπαθείτε να ξεφύγετε από την 1 και 2 επειδή νομίζετε ότι σας συμβαίνει συχνά η 3.
Ορθότατο.
Παίρνω αφορμή (αμπάριζα για όσους γνωρίζουν το παιχνίδι) από το «ορθότατο» που απέδωσες στο σχόλιό μου, και που μόνο με συμφωνίες σαν αυτές μπορεί να γαληνέψει η ψυχή μου αυτές τις μέρες….
Το «χέρι» και ο «νους» είναι πολύ σημαντικές λέξεις. Συμπυκνώνουν δύο βασικές έννοιες της προεργασίας για τη σύνθεση, και μάλιστα συμπυκνώνουν τόσο το εγχείρημα, όσο και το μέσον. Τον αυτοσχεδιασμό στο όργανο και την εγκεφαλική οργάνωση. Την αγωνία της δημιουργίας μέσα στο ίδιο το εργαστήριό της , που διαμοιράζεται ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο, όχι απαραίτητα εξίσου, διότι η ψυχοσύνθεση κάθε συνθέτη διαφέρει.
Ο αυτοσχεδιασμός γίνεται γόνιμος, όχι όταν επιβεβαιώνει το πλαίσιό του, αλλά όταν το διεμβολίζει. Η εγκεφαλική οργάνωση απ’ την άλλη, δεν θα επιβραβευτεί για την πειθαρχία της σε κάποιο σύστημα, αλλά για την απειθαρχία της.
Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να «βαράμε προσοχές» στην αυστηρή αντίστιξη. Και αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να γράφουμε παραλλαγές, ώστε να μάθουμε «να ανοιγοκλείνουμε πόρτες». Για να μην μας μένει ως απωθημένο το να βαράμε προσοχές την ώρα του πειραματισμού. Και για να μην γινόμαστε έρμαια του φόβου μιας φανταστικής εξωτερικής εισβολής, εκεί που κανονικά θα πρέπει να γίνουμε έρμαια της έμπνευσης.
Φοβάμαι πως οι "καλύτερες ιδέες" δεν απορρέουν ούτε απ' το χέρι ούτε απ' το νου. Ας αναζητηθούν άλλα σημεία του σώματος, πιο κατάλληλα (όπως, στην καλύτερη περίπτωση, το στομάχι...)
Εξ άλλου οι "καλύτερες ιδέες", ως τέτοιες, πρέπει στο τέλος να αποτυγχάνουν, δηλαδή στο βάθος τους να υπάρχει ένα μικρό ελάττωμα ή ανωμαλία.
Φιλικά Β.Σ.
O Babbitt θα συμφωνούσε μαζί σου Β.Σ. Άπαξ όμως και το στομάχι γεμίσει καλές είναι και οι ασκήσεις αυστηρής αντίστιξης και οι παραλλαγές...
Έτσι είναι. Η εξάσκήση είναι σπουδαία.
Επίσης το 3ο σχόλιο του g.h., αν το φέρω στην μεριά της Αρχιτεκτονικής, είναι σωστό.
Ήθελα να πω όμως πως η Συνθετική Λειτουργία είναι μια απ' τις Σωματικές Πραξεις, όπως η Πέψη κι η (λυπάμαι!) Αφόδευση κι επομένως εκκινείται από κάπως πιο χαμηλά από εκεί "ψηλά" που συνηθίζουμε να πιστεύουμε.
Ελπίζω να μην το παρακάνω.
Φιλικά Β.Σ.
To 3ο σχόλιο του Γιώργου όντως αποκαλύπτει ένα συνθετικό "μυστικό", που προσωπικά χρειάστηκα πολύ χρόνο να το ανακαλύψω. Δεν φτάνει να στο λέει ο δάσκαλος, πρέπει να το "ζήσει" και το σώμα σου.
Στους ιδιοφυείς είναι built-in, όλοι οι υπόλοιποι χρειαζόμαστε τον χρόνο μας.
Δημοσίευση σχολίου