Τα αποφθέγματα στο στόμα αυτών που τα παραθέτουν συνιστούν την επιτομή της αβαθούς γνώσης και της εύκολης και ανέξοδης διανοητικής επίδειξης.
Επειδή μια εξομολογημένη αμαρτία δεν επιφέρει πλέον συνέπειες, παραθέτω ένα και του προσθέτω μια ουρά αποδυναμώνοντας την αισιόδοξη κεφαλή του:
Επειδή μια εξομολογημένη αμαρτία δεν επιφέρει πλέον συνέπειες, παραθέτω ένα και του προσθέτω μια ουρά αποδυναμώνοντας την αισιόδοξη κεφαλή του:
Ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό (Νίτσε), [εκτός κι αν σ' αφήσει ανάπηρο] (3uk1L4)
3 σχόλια:
Θα έλεγα πως η Evelyn Glennie δικαιώνει το Νίτσε.
Σίγουρα πάντως πολλοί περισσότεροι την "επέκταση".
Ίσως πάλι να είναι χρήσιμο ως παραίνεση και όχι ως διαπίστωση.
Ως προς την εισαγωγή μάλλον συμφωνώ (και όχι φυσικά για τον παραθέτοντα "εδώ"). Έχουμε δει πολλούς είτε να εξαντλούνται στην παπαγαλία πολλών αποφθεγμάτων και στην εκτός τόπου και χρόνου χρήση τους είτε να επιχειρούν με ένα τέτοιο να αποστομώσουν το συνομιλητή αγνοώντας ότι δεν αποτελούν παρά μια στιγμιαία θέση του δημιουργού τους. Και αυτό ακόμα και αν εκστομίθηκαν μετά από την ενασχόληση του (σ.σ. του δημιουργού)με ένα αντικείμενο για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Άσε που σε αργότερο χρόνο ενδέχεται να είχε διατυπώσει άλλο που θα έρχεται σε αντίφαση με το πρώτο.
*εκστομίσθηκαν
Χάριν επίρρωσης:
από τον πρόλογο, του Άρη Δικταίου, στο «Τάδε έφη Ζαρατούστρα»:
«Η αλήθεια είναι πως ο Νίτσε έφερε σε μεγάλη αμηχανία την κριτική της Φιλοσοφίας, που ακόμα δεν ξέρει καλά-καλά που να τον τοποθετήσει και πώς να τον ορίσει. Είναι ιδεαλιστής ή υλιστής, ένα πανθεϊστής ή άθεος; (*) Αλλά Θεέ και Κύριε, είναι και το ένα και το άλλο, και τούτο και κείνο, και κανείς δεν χρησιμοποίησεν όσον αυτός την άδεια που δόθηκε: στους ανθρώπους να είναι ανθρώπινοι, στους ποιητές να είναι ευφάνταστοι και ακαταλόγιστοι και στους φιλοσόφους να αντιφάσκουν.»
(*) υποθέτω όχι πανενθεϊστής γιατί θα κυρωνόταν ο μονισμός του
Δημοσίευση σχολίου