Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Δολοφονημένη Πόλη

L2
Λίγα μέτρα πριν το τουρκικό φυλάκιο, αριστερά και δεξιά δυο δρομάκια οδηγούν σε δυο ψηλές μεταλλικές πόρτες, μέσα από μια τρύπα κοντά στο μεντεσέ, σαν σκουλικότρυπα που οδηγεί πίσω στο χρόνο, βάζω το χέρι με το κινητό και τραβώ φωτογραφία το πτώμα μιας δολοφονημένης πόλης.
Περνά ένας μελαχρινός μεσόκοπος από τον Έλληνα φύλακα, Χριστιανός αδελφέ, του λέει - η θρησκεία διαβατήριο. Η μαντίλα της κοπέλας που βρισκόταν λίγο πιο πίσω ήταν από  άλλο θεό.
Κομμένη στα δυο απ' τη χατζάρα του Τούρκου κι απ' τη βλακεία, τα λάθη και την προδοσία του Έλληνα. Μετά χορέψαμε ζεϊμπέκικο, φλερτάραμε με τον Ανάν και τώρα που μας έμεινε λίγο χρόνος σαν καλές καμαριέρες ζεσταίνουμε το κρεβάτι του Δομίνικου.
Όπου και να ταξιδέψεις η Ελλάδα σε πληγώνει, η Κύπρος όμως σε ματώνει...

2 σχόλια:

jf είπε...

respect!!!

Την καλησπέρα μου...

yellow2000rose είπε...

Δεν είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος τη μοιρασμένη πόλη μας.
Ολοι σταματάνε στην εικόνα. Ενας δρόμος στο 2011 και ξάφνικά ένα φυλάκιο..και η συνέχεια του δρόμου από κεί και πέρα μέσα στο 1974.
Ο χρόνος στη μια πλευρά σταμάτησε. στην αλλη η ζωή μπήκε στον 21 αιώνα.λες και είναι μια μηχανή του χρόνου σε κάποιο σουεραλιστικό έργο.Δεν θα περάσω ποτέ την άλλη πλευρά του δρόμου. Μόνο όταν θα έχω το δικαίωμα να την περάσω και να έχουν και οι 2 πλευρές την ίδια εποχή. Φιλιά