Ἡ μαμά θέλει πλύσιμο...

Πανσέληνος Αὐγούστου 2013

•

Τηλεσκόπιο Celestron 130 SLT, φακός Barlow 2x, φωτογραφική μηχανή Canon 600D.

Αφροδίτη. Αψηφώντας τους Νόμους του Κέπλερ

Νέες Γραμματοσειρές για Finale και Sibelius

Η παρτιτούρα πρέπει να "ηχεί οπτικά" τη μουσική που σημειογραφεί.

Δουλειά του συνθέτη είναι να "γράφει" κι όχι να "αντιγράφει" μουσική - το "αντιγράφει με την καλή έννοια … Πόσοι από μας όμως έχουν την πολυτέλεια του εκδοτικού οίκου; Ακόμη και τότε, αν εξαιρέσουμε τις εκδόσεις Henle-Verlag και Peters και ορισμένους ανεξάρτητους αντιγραφείς, το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό. Γνώμη μου είναι λοιπόν, με τα σπουδαία εργαλεία που έχουμε πια στα χέρια μας, να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε με την αντιγραφή.

Η τυπογραφία, και ειδικότερα η μουσική τυπογραφία, είναι μια τέχνη per se, κι όπως κάθε Τέχνη έχει και την τεχνική της, επιπρόσθετα χρειάζεται και ειδικό ταλέντο. Τα προγράμματα σημειογραφίας Sibelius και Finale, για να αναφέρω μόνο τα πιο γνωστά, έχουν τυποποιήσει την εργασία της ψηφιακής αντιγραφής μειώνοντας στο ελάχιστο δυνατόν τις γνώσεις που πρέπει να έχει κανείς, πέραν βεβαίως του χρόνου και της προσπάθειας που απαιτείται για να μάθει κανείς το ίδιο το πρόγραμμα. Τυποποιημένη εργασία, με τα βασικά που σου δίνει το πρόγραμμα, σημαίνει και τυποποιημένο αποτέλεσμα. Θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος ότι η μουσική κρίνεται από το πως ακούγεται κι όχι από το πως φαίνεται στο χαρτί. Ανατολικοί και δυτικοί καλόγεροι αντιγραφείς θα διαφωνούσαν μ' αυτήν την άποψη… Αν γίνεις αντιγραφέας της μουσικής σου θα πρέπει να είσαι καλλιτέχνης και σ' αυτόν τον τομέα.

Πιστεύω ότι κάθε ύφος, αλλά και είδος μουσικής, απαιτεί και το δικό του ύφος μουσικής σημειογραφίας: επιλογή διαστάσεων σελίδας, επιλογή γραμματοσειράς, φορμάρισμα, σχεδίαση, αποστάσεις και ένα πλήθος άλλων παραμέτρων που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Η παρτιτούρα πρέπει να "ηχεί οπτικά" τη μουσική που σημειογραφεί.

Το Finale χρησιμοποιεί ως στάνταρ γραμματοσειρά την Maestro, το Sibelius την Opus. Δίνονται κι άλλες επιλογές, όπως η καλαίσθητη Engraver και οι κακόγουστες Jazz και Inkpen. Μετά την ανακοίνωση της Bravura από την Steinberg και την ομάδα του αποχωρήσαντος από την Avid, Daniel Spreadbury, δημιουργήθηκε ενδιαφέρον για καινούριες γραμματοσειρές. Μια πρώτη απάντηση σ' αυτό το αίτημα των απανταχού αντιγραφέων δόθηκε από τον Stephen Carisse, Καναδό γραφίστα και σχεδιαστή γραμματοσειρών. Δημιούργησε τα Urtext Music Fonts, οκτώ σετ γραμματοσειρών που προσομοιάζουν το στιλ γραμματοσειρών παλαιών και νέων εκδοτικών οίκων.

Δείτε τις:
• Urtext Abdelazer OT
• Urtext Brumaire OT
• Urtext Burnside OT
• Urtext Busoni OT
• Urtext Clementi OT
• Urtext Goldilind OT
• Urtext Kapellmeister II
• Urtext Kapellmeister OT

Ξεχώρισα τις Clementi OT και Kapellmeister II, τις οποίες και αγόρασα προς 29 € την καθεμιά.

Σ' αυτό το άρθρο και σ' αυτό μπορείτε να βρείτε μια περιγραφή των γραμματοσειρών και του τρόπου εγκατάστασής τους.

Τα ιστολόγια που ασχολούνται με την εγκατάσταση των γραμματοσειρών, παρουσιάζουν το εγχείρημα εύκολο. Κάθε άλλο, δεν υπάρχει 1 - 1 αντιστοιχία με τις βασικές γραμματοσειρές των προγραμμάτων, π.χ Maestro, Opus, με αποτέλεσμα πολλά σύμβολα να μην είναι διαθέσιμα, ή να είναι σε διαφορετικές θέσεις. Χρειάστηκε πολύς χρόνος για να βάλω τα πράγματα στη θέση τους, άπαξ και η εργασία όμως ολοκληρωθεί επιτυχώς, εξάγεις τις ρυθμίσεις στο Sibelius ως House Style για χρήση σε άλλα αρχεία, αναλόγως πράττεις στο Finale.

Αντέγραψα το Menuet à l' Antique του I. Paderewski με τις Maestro και Engraver  από το Finale, την Helsinki από το Sibelius και τις καινούριες Clementi και Kappellmeister II προς σύγκριση. Λάβετε υπόψη σας ότι μια μουσική γραμματοσειρά θα πρέπει να "δένει" με μια αλφαριθμητική γραμματοσειρά. Ο Carisse προτίθεται να δημιουργήσει συνοδευτικές αλφαριθμητικές των μουσικών του γραμματοσειρών. Εγώ έκανα την κατωτέρω επιλογή:
Maestro & Engraver => Times New Roman
Helsinki => Myriad Pro + Minion Pro
Clementi OT => P22  Golden Morris
Kapellmeister OT => Garamont Pro

Ακολουθούν δείγματα στην πράξη από κάθε γραμματοσειρά για σύγκριση (με κλικ οι εικόνες μεγεθύνονται):

Maestro / Times New Roman

Engraver Font Set / Times New Roman

Helsinki / Myriad Pro + Minion Pro

Kapellmeister OT / Garamont Pro

Clementi OT / P22  Golden Morris 

Μέ το φῶς τοῦ Διός

Μικρές Ιστορίες 28: O Gould και οι τραγουδίστριες

Μεταφράζω από τη σελίδα Glenn Gould του F/B:

Δυο τραγουδίστριες θαύμαζε ο Gould, την Barbra Streisand, με την οποία ήθελε να ηχογραφήσει την Καντάτα 54 "Widerstehe doch der Sünde" του Bach, και την Elisabeth Schwarzkopf. Το γεγονός ότι η ηχογράφηση με την Schwarzkopf θα κατέληγε σε θεαματική αποτυχία θα μπορούσε να προβλεφθεί. Σύμφωνα με τον παραγωγό Paul Myers: "η Schwarzkopf νόμιζε ότι θα συνεργαστεί με έναν διακεκριμένο συνοδό, ενώ ο Glenn ότι θα έχει έναν διακεκριμένο συνεργάτη, πράγματα ελαφρώς διαφορετικά."

Η ηχογράφηση, με έργα Richard Strauss που ο Gould θαύμαζε απεριόριστα, έγινε στη Νέα Υόρκη το 1966.

Νέα Οικογένεια

Κι εκεί που είπα ότι θα γεράσω με τις δύο υπερήλικες γάτες μου - 19 και 17 χρονών - έξι νέα μέλη, με το έτσι θέλω, ήρθαν να προστεθούν στην οικογένεια (μαμά και 5 τέκνα). Πολύτεκνος πλέον, πρέπει να αναλάβω τις ευθύνες μου.

Τα μέλη της νέας οικογένειας: Fermat, Cauch, d'Alembert, Galois, Euler.