Mantis Religiosa

Χρόνια είχα να δω το αλογάκι της Παναγίας, η μηχανή ήταν ακόμη στην βαλίτσα αλλά δεν θα έχανα αυτή τη φωτογραφία. Το παρατήρησα για ώρα να κάνει βόλτα πάνω στο σκουριασμένο σωλήνα της ντουζιέρας τραβώντας φωτογραφίες, παπαράτσι της ιδιωτικής του ζωής. Αφού τελείωσε τη βόλτα του, άπλωσε τα ακανθώδη χεράκια του γράπωσε μια πευκοβελόνα, με κοίταξε με την εξωγήινη του μουρίτσα του, ή έτσι νόμισα τέλος πάντων και χάθηκε στο δέντρο.

Σειρά είχε το αργό μεν, αλλά απεριόριστο αυγουστιάτικο mobile internet. Δεν περίμενα να βρω τόσες καταχωρήσεις για το αλογάκι και μάλιστα στα ελληνικά. Κάτι το creepy παρουσιαστικό του, κάτι η freaky σεξουαλική του ζωή, το έχουν κάνει διάσημο...
Tο επιστημονικό του όνομα είναι mantis religioza. Η λέξη mantis προέρχεται από την ελληνική λέξη μάντης, το όνομα του σημαίνει λοιπόν "ο προσευχόμενος μάντης” και μάλλον το πήρε από την στάση του που μοιάζει σαν να προσεύχεται.
Ο σεξουαλικός κανιβαλισμός είναι συνηθισμένος σε έντομα και ανθρώπους. Να τι συμβαίνει με τα αλογάκια: όταν ένα αρσενικό βρεθεί στην πλάτη μιας θηλυκιάς  αρχίζει να παίζει το παιγνίδι της ζωής και του θανάτου που θα έλεγε κι ο Kundera, Στην συγκεκριμένη περίπτωση μόνο του θανάτου. Η θηλυκιά απλώνει τα μπροστινά της πόδια και παγιδεύει τον εραστή. Σιγά-σιγά αρχίζει να μασάει το κεφάλι του κι αυτός συσπώμενος της δίνει το σπέρμα της ζωής.
Ένας εντομολόγος παρατήρησε το εξής πολύ ενδιαφέρον: η τύχη του αρσενικού εξαρτάται από την συμμετρία με την οποία ακουμπά πάνω στο σώμα της θηλυκιάς. Αν η θέση του είναι τέλεια, αυτό μπορεί μετά την αναπαραγωγική φάση να φύγει χωρίς να κινδυνεύσει από την θηλυκιά, και την άλλη μέρα να ενωθεί με κάποια άλλη. Σε περίπτωση όμως που η θέση του πάνω στην πλάτη της θηλυκιάς έχει ελαφριά κλίση, τότε μπορεί να τον πιάσει απ` το κεφάλι, το οποίο στο τέλος της πράξης δεν θα του ανήκει πλέον!

Από τις υπερσυμμετρίες της θεωρίας των χορδών στο πως θα την πέσεις στο θηλυκό, η συμμετρία είναι πάντα τρομερή...

Μικρές Ιστορίες 21: Ο Πονηρός Χρηματιστής

Διαβάζοντας Ελληνορωμαϊκή Ιστορία της Β΄Γυμνασίου από το σχολικό βιβλίο των Λαζάρου, Χατζή, Βουραζέλη (1969, επανεκτύπωση Καλοκάθη) έπεσα πάνω σ΄αυτή την γλαφυρή εικόνα τοκογλύφου της εποχής και σ΄ένα εδάφιο που περιγράφει, θα έλεγα με ανατριχιαστικό τρόπο, τα όσα ζούμε σήμερα. Ελπίζοντας σε Γράκχους, έστω σ' ένα Μάριο ή Σύλλα, ζωγραφίζω γαλανά τα μάτια του χρηματιστή και αντιγράφω, στο αγαπημένο πολυτονικό, το κείμενο.

Ρωμαῖος τοκογλύφος 

(Ὀρειχάλκινη προτομή ἀπό τήν Πομπηίαν, Νεάπολις) 

Ὁ ὀνομαστός τραπεζίτης καί τοκογλύφος Caecilius Jucundus, τοῦ ὁποίου ή οἰκία ἀνεκαλύφθη εἰς τήν Πομπηίαν.
Ἡ εἰκών παριστάνει μέ ζωηράν ἐκφραστικότητα τόν πονηρόν χρηματιστήν.

Αἱ μεγάλαι κατάκτησεις εἶχον ἀκόμη σαβαρωτέρας συνεπείας, δηλαδή βαθεῖαν οἰκονομικήν, κοινωνικήν και πολιτικήν μεταβολήν. 
Oἱ μακροχρόνιοι πόλεμοι κατέστρεψαν τήν μεσαίαν τάξιν, δηλαδή τούς ἰδιόκτητας μικρῶν κτημάτων εἰς τήν ὓπαιθρον χώραν. Τούς μεγάλους πολέμους διεξήγαγε κυρίως ή μεσαία τάξις. Πολλοί ἐχάθησαν εἰς τα πεδία των μαχῶν ἢ ἀπό τάς κακουχίας και ὃσοι ἐπανῆλθον εὑρέθησαν εἰς πολύ δύσκολον θέσιν. Ὁ ἀγρός των εἶχε μείνει ακαλλιέργητος, ἡ οἰκογένειά των εἶχε χρεωθῆ διά νά συντηρηθῇ, και οἱ ἲδιοι ἐξηκολούθουν νά δανείζωνται. Ἀλλά τότε τούς κατέστρεψεν ἡ τοκογλυφία. Συγχρόνως εἶχε καταντήσει ἀδύνατος ή καλλιέργεια καί ἡ συντήρησις μικρῶν κτημάτων, ἀφ' ὃτου ἢνοιξαν αἱ μεγάλαι σιταγοραί τῆς Σικελίας, τῆς Σαρδηνίας καί πρό πάντων της Ἀφρικῆς. Ὁ εἰσαγόμενος ἀπ' αὐτάς σῖτος ἦτο τόσον εὐθηνός, ὣστε ἡ παραγωγή τῆς Ἰταλίας ἦτο ἀδύνατον νά συναγωνισθῇ τούς σιτεμπόρους. Οἱ μικροκαλλιεργηταί ἠναγκάσθησαν τότε νά πωλήσουν τούς ἀγρούς των, ἐγκατέλειψαν τήν ὓπαιθρον χῶραν και μετηνάστευσαν εἰς τήν Ρώμην. Οἱ πλούσιοι ἠγόρασαν τά μικρά κτήματα, ἣνωσαν πολλά ἀπ᾽αὐτά και ἐσχημάτισαν τας μεγάλας ἰδιοκτησίας, τά λεγόμενα latifundia. Εἰς τα κτήματα αὐτά ἐγκατέστησαν δούλους, ἒπαυσαν να καλλιεργοῦν δημητριακά, ἐφύτευσαν ἀμπέλους και ἐλαίας, ὡς περισσότερον προσοδοφόρα, ἒτρεφον ζῶα ἢ ἂφηνον μέγαλας ἐκτάσεις ἀκαλλιεργήτους διά το κυνήγιον. Τοιουτοτρόπως ἡ παραγωγή της Ἰταλίας ἠλαττώθη σημαντικῶς και ἡ ὓπαιθρος χώρα ἂλλαξε κατοίκους, διότι την θέσιν τῶν γνησίων Ρωμαίων ἒλαβον δοῦλοι Ἀσιᾶται. Διά τοῦτο δικαίως εἶπον ὃτι τά κτήματα κατέστρεψαν την Ρώμην. 
Κάτι πάρομοιον ἒγινε καί εἰς τάς πόλεις. Ἐνῷ τό ἐμπόριον καί ἡ βιομηχανία ἀνεπτύχθησαν τεραστίως μέ τάς κατακτήσεις, οἱ ἐλεύθεροι μικροτεχνῖται κατεστράφησαν, διότι δέν ἀντεῖχον εἰς τόν συναγωνισμόν τῶν ἐργοστασίων, εἰς τά ὁποῖα μετεχειρίζοντο κυρίως δούλους. Τοιουτοτρόπως οἱ ἐλεύθεροι μικροτεχνῖται, ὃπως και οι ἐλεύθεροι γεωργοί, δηλαδή η μεσαία τάξις, κατεστράφησαν και περιῆλθον εἰς μεγάλην ἒνδειαν. Τό γεγονός αὐτό εἶχε σοβαρωτάτας συνέπειας. 

Διτονικές Πάπιες

Τεχνική
Μια φωτογραφία duotone απεικονίζεται στην οθόνη ή στο χαρτί με τη μίξη δύο μόνο χρωμάτων, εξ ου και η ονομασία της. Κυρίως χρησιμοποιείται το μαύρο και το άσπρο, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και οποιαδήποτε άλλα χρώματα. To Photoshop επιτρέπει την μίξη μέχρι και τεσσάρων χρωμάτων.
1. Ανοίγουμε μια έγχρωμη φωτογραφία στο Photoshop.
2. Πρώτα πρέπει να την μετατρέψουμε σε Grayscale: Image > Mode > Greyscale.
3. Τώρα ενεργοποιείται η επιλογή Duotone: Image > Mode > Duotone.
4. Ανοίγει η καρτέλα Duotone Options, επιλέγουμε Type: Duotone κι εδώ μπορούμε να παραμετροποιήσουμε τα Ink 1 και Ink 2, τα δύο μελάνια δηλαδή που θα χρησιμοποιήσει η φωτογραφία μας. Η παραμετροποίηση των Curves (το κουτάκι με την καμπύλη, αμέσως μετά το Ink 1) απαιτεί κάποια γνώση, γι' αυτό το καλύτερο είναι να πάμε στην κεφαλή της καρτέλας, στο Preset και από εκεί μπορούμε να επιλέξουμε τι μας αρέσει για την φωτογραφία μας. Για τις πάπιες επέλεξα "327 aqua (50%) bl3".
5. Δεν το γράφει το manual και μου πήρε λίγο χρόνο να το βρώ: το Photoshop δεν μας αφήνει να σώσουμε την φωτογραφία μας σε jpg όταν είναι σε μορφή Duotone, γι' αυτό μόλις τελειώσουμε την εργασία μας γυρνάμε την φωτογραφία σε RGB: Image > Mode > RGB.
Για περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Μικρές Ιστορίες 20: Οι Δυο Εαυτοί του Ρόμπερτ

Στα εικοστά πρώτα γενέθλιά του, στις 8 Ιουνίου του 1831, γράφει ο Σούμαν στο ημερολόγιό του:

"Μερικές φορές μου φαίνεται ότι ο αντικειμενικός εαυτός μου θέλει να διαχωριστεί τελείως από τον υποκειμενικό, είναι σαν να στέκομαι ανάμεσα σε αυτό που φαίνομαι να είμαι και σε αυτό που πράγματι είμαι, ανάμεσα στην φόρμα και στην σκιά."

Φλορεστάν και Ευσέβιος, οι πραγματικοί και οι φανταστικοί, και στην αρχή των αξόνων όπου συναντιούνται ο Raro (Clara + Robert).

Κανονικές Μεταμορφώσεις

1. Αυτή είναι μια φωτογραφία ενός κανονιού στην Ύδρα τραβηγμένη Άνοιξη, απόγευμα με μια φτηνή ψηφιακή μηχανή:

2. Ακολουθεί επεξεργασμένη στο Photoshop με "πειραγμένες" τις παραμέτρους στο Curves και με χρήση του φίλτρου Unsharp Mask. Όλη τη δουλειά κάνει η τιμή στα Midtones, έτσι μπορούν να ζωντανέψουν οι αποχρώσεις του ηλιοβασιλέματος που αντανακλώνται πάνω στο κανόνι και είναι απούσες στην αρχική λήψη.

3. Ακολουθούν τρεις εκδοχές της έγχρωμης φωτογραφίας σε ασπρόμαυρο. Δεν θα χρησιμοποιήσω τον εύκολο δρόμο του Layer > New Adjustment Layer > Black & White…  αλλά κάποιες άλλες τεχνικές που παρέχουν περισσότερο έλεγχο στο ασπρόμαυρο. Η πρώτη εκδοχή είναι με τη χρήση του Lab Color:

4. Η δεύτερη εκδοχή είναι με χρήση του Channel Mixer:

5. Η τρίτη με χρήση του Ansel Adams Effect (έντονη αντίθεση και βάθος στο ασπρόμαυρο) με παραμετροποίηση του Channel Mixer από τον Jim DiVitale:

Το εφέ αυτό είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό σε βράχια, κορμούς δέντρων και σύννεφα.
Να κι ένα κουκουνάρι με χρήση του εφέ:

Και λίγα βράχια...

Μία Βασική Ρύθμιση για το Photoshop

Αν πρόκειται να επεξεργαστούμε ή να διορθώσουμε χρωματικά ψηφιακές φωτογραφίες, πρέπει να κάνουμε μία βασική ρύθμιση στο  Photoshop.

Ρύθμιση Χρωματικού Χώρου (Color Space)
Ο προεπιλεγμένος χρωματικός χώρος του Photoshop είναι ο  sRGB IEC61966-2.1 και είναι σχεδιασμένος για to Web έχοντας ως πρότυπο ένα φτηνό μόνιτορ παρελθούσης πενταετίας. Ακολουθείστε τα παρακάτω βήματα για να τον αλλάξετε:

1. Edit > Color Settings, ή κάνετε χρήση της συντόμευσης: Shift + Cmd + K (για Mac), Shift + Ctrl + K (για PC)
2. Στο τμήμα του παραθύρου Working Spaces από το pop-up μενού RGB επιλέξτε Adobe RGB (1998).
3. Πατήστε OK. 

Αυτή τη ρύθμιση θα την θυμάται το Photoshop σε κάθε νέο αρχείο που ανοίγετε. Αναπαράγει ένα ευρύ φάσμα χρωμάτων και είναι ιδανική για εκτύπωση φωτογραφιών.

Και λιγη Θεωρία...

Για τον καθένα μας η αντίληψη των χρωμάτων είναι υποκειμενική. Οι υπολογιστές, όπως επισημαίνει και άσμα αποβιώσαντος λαϊκού τραγουδιστή, καταλαβαίνουν μόνον - ευτυχώς - αριθμούς, άρα χρειαζόμαστε μια αμφιμονοσήμαντη απεικόνιση των χρωμάτων σε αριθμούς. Για παράδειγμα, το γκρι φόντο του ιστολογίου μου αντιστοιχεί στον αριθμό Ε6Ε6Ε6 (είναι δεκαεξαεδικός γι' αυτό περιέχει γράμματα, 15132390 στο δεκαδικό).

Τα χρωματικά μοντέλα συνδέουν τα χρώματα με αριθμούς για να μπορεί να περιγραφεί κάθε χρώμα με ακρίβεια.

Οι χρωματικοί χώροι περιέχουν ομάδες χρωμάτων τα οποία περιγράφονται από χρωματικά μοντέλα. Οι ομάδες αυτές μπορεί να βασίζονται σε βασικά χρώματα από τον συνδυασμό των οποίων σε συγκεκριμένες ποσότητες προκύπτουν τα υπόλοιπα ή να βασίζονται σε μεταβλητές τις οποίες χρησιμοποιούν τα εκάστοτε χρωματικά μοντέλα.

Τα πιο σημαντικά χρωματικά μοντέλα είναι:

RGB (Red - Green - Blue)

CMYK (Cyan - Magenta - Yellow - Key/blacK)

HSV (Hue/Χροιά - Saturation/Κορεσμός - Value/Τιμή της φωτεινότητας)

Indexed Color

Αν σας ενδιαφέρει το θέμα ρίξτε μια ματιά στο ιστολόγιο Θεωρία Ψηφιακής Εικόνας. Περιγράφει σύντομα και κατανοητά έννοιες και ορισμούς.

Piano Sonatina II (2012)

---

Επιλέξτε Watch on YouTube, από τα Settings, 1080p και Full Screen.