Τρίτη 29 Μαρτίου 2011
Words of Wisdom from Robert Dick
It's OK to be smart and be a musician.
Don't play with straight metric vibrato for more than 2 waves before changing color.
Don't say you can't.
Think of how sound is perceived as well as how you make it.
Flutists should be able to do 50 sit-ups; that gives you the power to play softly.
Study acoustics.
Improvise.
Change things in a sequence.
Go "FFFFFFFFSS" for a good cat hiss (and watch out if the cat is in the room).
Go ahead, interpret the rests.
Bring in some life by playing at a moment before the expectation.
All sounds are OK to make on the flute except that buzz, blowing like you're playing a trumpet (that desensitizes lips).
Posted by Dimitri Sykias at 11:20 π.μ. 1 comments
Labels: Θεωρία Μουσικής
Κυριακή 27 Μαρτίου 2011
Μικρές Ιστορίες 16: Αντιβαρύτητα
Το φαινόμενο Hutchison παρατηρείται όταν ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία με διαφορά φάσεως επιδρούν πάνω σε μέταλλα δημιουργώντας αντιβαρύτητα. Έκπληκτοι οι θαμώνες της ψαροταβέρνας "Λιμανάκι", στον υποσταθμό της ΔΕΗ Κερατσινίου, εν μέσω γαρίδας και χταποδιού, είδαν μια ξύλινη βάρκα να υπερίπταται της καπνοδόχου. Το φαινόμενο είναι μοναδικό στα επιστημονικά χρονικά και ήδη μελετάται από επιστήμονες του CERN σε συνεργασία με τον τοπικό σύλλογο αλιέων.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης ο αποχρωματισμός του περιβάλλοντος χώρου σε ακτίνα χιλιομέτρου με εξαίρεση την εναλλαγή ερυθρού-λευκού, γεγονός που ερμηνεύεται με βάση το ισχυρό συλλογικό Ολυμπιακό υποσυνείδητο των κατοίκων της περιοχής.
Το Hutchison-Effect σε αντίθεση με το Photoshop-Effect, είναι αληθινό και περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Posted by Dimitri Sykias at 6:19 μ.μ. 2 comments
Labels: Μικρές Ιστορίες, Φωτογραφίες
Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011
Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011
Κυριακή 20 Μαρτίου 2011
Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011
Ένα προβληματάκι
Το πρόβλημα που ακολουθεί δόθηκε σε ταλαντούχα παιδιά για να γίνουν δεκτά σε ένα ειδικό σχολείο στην πόλη Nagoya της Ιαπωνίας. 74% των παιδιών το έλυσαν. Λάβετε υπόψη σας - και είναι πολύ σημαντικό κατά τη λύση του προβλήματος - ότι τα παιδιά αυτά ήξεραν να μετρούν μόνο μέχρι το 10.
Δεν το έλυσα. Τη λύση βρήκε μια φίλη. Θα την αναρτήσω σε σχόλιο σε λίγες μέρες.
17-03-2011 / 13:20
Η λύση ήδη βρίσκεται στα σχόλια φίλων.
Πιθανό ηθικό δίδαγμα: Κάποιες φορές η εμφάνιση μετρά περισσότερο από το περιεχόμενο...
Αν:
8809 = 6
7111 = 0
2172 = 0
6666 = 4
1111 = 0
3213 = 0
7662 = 2
9312 = 1
0000 = 4
2222 = 0
3333 = 0
5555 = 0
8193 = 3
8096 = 5
7777 = 0
9999 = 4
7756 = 1
6855 = 3
9881 = 5
5531 = 0
Τότε:
6782 = ?
Δεν το έλυσα. Τη λύση βρήκε μια φίλη. Θα την αναρτήσω σε σχόλιο σε λίγες μέρες.
17-03-2011 / 13:20
Η λύση ήδη βρίσκεται στα σχόλια φίλων.
Πιθανό ηθικό δίδαγμα: Κάποιες φορές η εμφάνιση μετρά περισσότερο από το περιεχόμενο...
Posted by Dimitri Sykias at 1:13 π.μ. 12 comments
Labels: Μαθηματικά
Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011
Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011
Μικρές Ιστορίες 15: Στο μυαλό του Rach
Κάπου στις αρχές του 1890 ο Sergei Taneiv σ’ ένα από τα συνηθισμένα μουσικά σουαρέ της εποχής προσκάλεσε διάφορους φίλους μουσικούς, ανάμεσα τους και τον Alexander Glazunov. Ζήτησαν από τον Glazunov να παίξει κάτι δικό του, μόλις είχε τελειώσει το πρώτο μέρος από μια καινούρια του συμφωνία κι όλοι ήθελαν να την ακούσουν. Ούτε καν ο μέντορας του Rimsky-Korsakov ήξερε κάτι για το έργο.
Ο Glazunov κάθισε στο πιάνο, ο Taneiv σηκώθηκε και τον παρακάλεσε να περιμένει για λίγο για να κλειδώσει την πόρτα του δωματίου μη τυχόν και τους ενοχλήσει κανείς. Ο Glazunov άρχισε να παίζει, τελείωσε, χειροκροτήθηκε. Όπως συνηθιζόταν ακολούθησε συζήτηση για το έργο (και σίγουρα κάποιο ποτάκι...). Ξαφνικά λέει ο Taneiv: “Ωχ!, ξέχασα την πόρτα κλειδωμένη και κάποιος μπορεί να ήρθε εντωμεταξύ και να περιμένει στο χολ”. Βγήκε από το δωμάτιο και επέστρεψε σε λίγο με τον Rachmaninov τον οποίο σύστησε ως ταλαντούχο μαθητή του. Του ζήτησαν να παίξει κάτι - το “ταλαντούχος” δεν μοιραζόταν εύκολα εκείνη την εποχή. Ο Rachmaninov κάθισε στο πιάνο και έπαιξε - από μνήμης εννοείτε - το μέρος της συμφωνίας που μόλις είχε ακούσει! Έκπληκτος ο Glazunov τον ρώτησε: “Πως το έμαθες αυτό το κομμάτι; Δεν το έχω παίξει και δείξει σε κανέναν μέχρι τώρα.” Ο Taneiv απάντησε: “Τον είχαμε κλειδώσει έξω. Καθόταν στο υπνοδωμάτιο μου.”
Την ιστορία αναφέρει ο συμμαθητής του Rachmaninov B.L. Yavorsky. Την αντέγραψα από το The Virtuosi του H. C. Schonberg.
Ο Glazunov κάθισε στο πιάνο, ο Taneiv σηκώθηκε και τον παρακάλεσε να περιμένει για λίγο για να κλειδώσει την πόρτα του δωματίου μη τυχόν και τους ενοχλήσει κανείς. Ο Glazunov άρχισε να παίζει, τελείωσε, χειροκροτήθηκε. Όπως συνηθιζόταν ακολούθησε συζήτηση για το έργο (και σίγουρα κάποιο ποτάκι...). Ξαφνικά λέει ο Taneiv: “Ωχ!, ξέχασα την πόρτα κλειδωμένη και κάποιος μπορεί να ήρθε εντωμεταξύ και να περιμένει στο χολ”. Βγήκε από το δωμάτιο και επέστρεψε σε λίγο με τον Rachmaninov τον οποίο σύστησε ως ταλαντούχο μαθητή του. Του ζήτησαν να παίξει κάτι - το “ταλαντούχος” δεν μοιραζόταν εύκολα εκείνη την εποχή. Ο Rachmaninov κάθισε στο πιάνο και έπαιξε - από μνήμης εννοείτε - το μέρος της συμφωνίας που μόλις είχε ακούσει! Έκπληκτος ο Glazunov τον ρώτησε: “Πως το έμαθες αυτό το κομμάτι; Δεν το έχω παίξει και δείξει σε κανέναν μέχρι τώρα.” Ο Taneiv απάντησε: “Τον είχαμε κλειδώσει έξω. Καθόταν στο υπνοδωμάτιο μου.”
Την ιστορία αναφέρει ο συμμαθητής του Rachmaninov B.L. Yavorsky. Την αντέγραψα από το The Virtuosi του H. C. Schonberg.
Posted by Dimitri Sykias at 3:36 μ.μ. 3 comments
Labels: Ιστορία Μουσικής, Μικρές Ιστορίες, RACHMANINOV Sergei
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)