Δεν μπόρεσα δυστυχώς να χαρώ στο έπακρο την μουσικοχορευτική πανδαισία, πάνω στο καλύτερο, όταν κατά το κοινώς λεγόμενον όλα τα μωρά αρμονικά ταλαντώνονταν στην πίστα, με πήρε ο ύπνος στην καρέκλα… λίγο το ουίσκυ, λίγο το sempre fortississimo, λίγο η ολονύχτια ενασχόληση μου με τα contraptions, η ζημιά έγινε. Μέσα στον κάθετο άβολο ύπνο μου η μουσική άλλαξε, ο ύπνος έχει τα δικά του VST φίλτρα, την αντιλαμβανόμουν κάπως έτσι:
καινούριο υλικό και καινούριο λογισμικό. Κάποτε καταβρόχθιζα χιλιόμετρα αράδων των εγχειριδίων προγραμμάτων μέχρι να φτάσω να τα χρησιμοποιώ επαρκώς. Τώρα χρησιμοποιώ τη μέθοδο δοκιμής και πλάνης. Η δοκιμή και πλάνη μου για τα παρόντα εργαλεία είναι το ανωτέρω video.
Ξεκίνησα κλέβοντας αριστερά και δεξιά, οικειοποιούμενος να το πω πιο κομψά, ήχους και εικόνες. Ειδικότερα:
Οι φωνές που ακούγονται στο soundtrack υποτίθεται ότι είναι φωνές θανόντων από το υπερπέραν που διαβαίνοντας τις σαββατιάτικες Πύλες του Ανεξήγητου προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τον δικό μας κόσμο της οικονομικής κρίσης. Προέρχονται από ένα βινύλιο με τον τίτλο The Ghost Orchid-An Introduction to EVP. Oι φωνές είναι ταξινομημένες και σχολιάζονται από τον συντάκτη του φασματικού φωνητικού λευκώματος. Έχουν και ονόματα: Sonja Liepina, Gorgeskov, Elvis (ο γνωστός;) κλπ. Τις βρήκα πολύ καθαρές, ωσάν τα φαντάσματα να είχαν στηθεί μπρος στο καλλίτερο μικρόφωνο του Athens Mastering για να κάνουν την ηχογράφηση! Ανέλαβαν τα εργαλεία του Logic Studio να τους προσδώσουν μια αξιοπρεπή φασματική και δεόντως φοβιστική φωνή. Στη συρραφή των αποσπασμάτων έγινε προσπάθεια να προσδωθεί κάποιο νόημα στα λεγόμενα, αν και τις περισσότερες φορές, πιθανώς από το σοκ του θανάτου, τα φαντάσματα δεν ξέρουν τι λένε… Ο τελικός ήχος δεν είναι ικανοποιητικός, μόνο η ΕΕ θα μπορούσε να συμπιέσει τα 100.2 MB του αρχικού aiff σε 15.1 MΒ του τελικού mp3 και να έχει την απαίτηση ο φτωχός χρήστης να είναι ευχαριστημένος.
Πάντα η στιγμή που πρέπει να φτιάξω ένα video clip για μια μουσική που θα ανεβάσω στο ιστολόγιο μου με φοβίζει. Είχα μια ιδέα αλλά δεν είχα ούτε τις γνώσεις, ούτε τα κατάλληλα εργαλεία, άσε που η Uma δεν δέχθηκε να παίξει… Κατέφυγα και πάλι στην κλοπή. Συνέραψα αποσπάσματα από παλιές αμερικάνικες μαυρόασπρες ταινίες τρόμου που βρήκα στο διαδίκτυο, θα αναγνωρίσατε σίγουρα το ρολόι του φουτουριστικού Metropolis. Τα clips ήταν flv κι εδώ αρχίζει μια παράλληλη περιπέτεια μ’ αυτήν που περιγράφεται στις ταινιούλες, έπρεπε να τα μετατρέψω δηλαδή σε mov για να τα καταλαβαίνει το iMovie του Mac. Αν έβαζα σε ευθεία το δρόμο που διένυσα από το PC στο Mac θα πήγαινα από Λαμία στο Καραβόμυλο – τα έχω επίτηδες σε απόσταση (ομφάλιος λώρος ένας δικτυακός δίσκος), πρώτον για να μη γίνει καμιά παρεξήγηση μεταξύ τους και δεύτερο για να γυμνάζω ισόποσα νου και σώμα, αν και το τσιγάρο που κρέμεται μονίμως από το στόμα μου εμποδίζει το δεύτερο. Τέλος πάντων το δωρεάν προγραμματάκι FLV Crunch σε συνεργασία με το iSkySoft έκαναν τη δουλειά. Το video που προέκυψε έχει αρκετά προβλήματα, για παράδειγμα θα έπρεπε να συγχρονίσω τις ομιλούσες σε μαύρο φόντο κεφαλές των ηθοποιών με τη μουσική, άφησα όμως αυτές τις λεπτομέρειες για όταν θα έχω κατακτήσει καλλίτερα τα εργαλεία.
Άσχετη επισήμανση με υποψία, non profit πάντως, διαφήμησης: ο Mac κάνει καλλίτερα, πιο γρήγορα, με πιο ασφαλή τρόπο και κυρίως πιο όμορφα αυτά που κάνει το PC και πολύ περισσότερα… Στερνή μου γνώση!
