tag:blogger.com,1999:blog-224666200402230552.post4191743959934087043..comments2023-06-01T14:42:44.617+03:00Comments on 3euk1L4: Μικρός Κατάλογος Μεγάλων ΘαυμάτωνDimitri Sykiashttp://www.blogger.com/profile/00414437645646915268noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-224666200402230552.post-11158198872585029172010-06-12T15:28:30.727+03:002010-06-12T15:28:30.727+03:00@ Γ.Π-1
Πιάνομαι από την τελευταία σου παράγραφο: ...<b>@ Γ.Π-1</b><br />Πιάνομαι από την τελευταία σου παράγραφο: Θα γνωρίζεις ίσως το ιδιότυπο, υποθετικό σύμπαν του Goedel (μια μικρή εργασία του την οποία δώρισε το 1949 στον φίλο του Einstein): παράγεται θεωρητικά από τις εξισώσεις της Γενικής Σχετικότητας, είναι <i>άπειρο, στατικό</i> (δεν διαστέλλεται), <i>περιστρέφεται</i> και έχει <i>κοσμολογική σταθερά</i> άνιση του μηδενός. Ένα τέτοιο σύμπαν λοιπόν επιτρέπει το ταξίδι στο χρόνο (να παραφράσω τον Kaku σε ένα τέτοιο σύμπαν το ταξίδι στο χρόνο θα ήταν Ομόνοια-Κολιάτσου!). Δυστυχώς (!) σύμφωνα με τα μέχρι τώρα παρατηρησιακά δεδομένα το σύμπαν μας δεν περιστρέφεται. O Einstein εκτίμησε την μαθηματική δεξιοτεχνία του φίλου του – για άλλη μια φορά - αλλά δεν απεδέχθη τα συμπεράσματα του (ένα εξ αυτών ήταν το ότι δεν υπάρχει χρόνος, γνωστό ως <i>Goedel's lights</i>). Για περισσότερα <a href="http://www.daviddarling.info/encyclopedia/G/Godel_universe.html" rel="nofollow">εδώ</a>.<br /><br />Για το παράδοξο του παππού που αναφέρεις, ο Hawking βρήκε το μπάλωμα με την εικασία της <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Chronology_protection_conjecture" rel="nofollow">προστασίας της χρονολογίας</a> του 1992. <br /><br /><b>@ Κ.Α</b><br />Το συμπέρασμα δεν είναι δικό μου αλλά του Dyson. Στα 70-80 χρόνια (για να είμαι γενναιόδωρος) που ζει κανείς πρέπει, σχετικά γρήγορα, να καταλήξει σε μια κοσμοθεωρία με βάση την οποία να ζήσει τη ζωή του με μια στοιχειώδη συνέπεια. Υπάρχουν δυο μεγάλοι δρόμοι με πάρα πολλούς παράδρομους: ο <b>Ανατολικός</b> – αποφατική θεολογία, ο Θεός ως αδιανόητο τίποτα (Ράμφος), αίσθημα, συναίσθημα, ελπίδα, πίστη και ο <b>Δυτικός</b> – επιστήμη, λογική, ορθός/καθαρός λόγος. Πιστεύω ότι η πολυπόθητη <i>Θεωρία των Πάντων</i> θα φέρει αυτούς τους δυο δρόμους πολύ κοντά, φοβάμαι όμως ότι δεν θα τους κάνει έναν.Dimitri Sykiashttps://www.blogger.com/profile/00414437645646915268noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-224666200402230552.post-23441205450422890112010-06-09T23:26:06.593+03:002010-06-09T23:26:06.593+03:00Δημήτρη καλησπέρα και από εμένα...
Πολύ ενδιαφέρον...Δημήτρη καλησπέρα και από εμένα...<br />Πολύ ενδιαφέρον το κείμενό, και γι αυτό θα διαφωνήσω μαζί σου για τη χαρά της συζήτησης, ξεκινώντας από το τελικό σου συμπέρασμα : "είναι λες και το σύμπαν μας περίμενε". Εντάξει, αλλά πιο λογική θα θεωρούσα την αντίστροφη εννοιολογικά πρόταση, δηλαδή ότι είναι λες και το σύμπαν μας έφτιαξε καταπώς το βόλευε. Ας πάρουμε για παράδειγμα μία σατανική εκδοχή του σύμπαντος, όπου ο Ν είναι 666 και ο D είναι 4. Τότε, σε αυτό το διαφορετικό σύμπαν, όπου δεν θα ίσχυε ο νόμος του αντιστρόφου τετραγώνου (εκτός και αν ίσχυε), είτε δεν θα υπήρχε ζωή, οπότε και δεν θα υπήρχαν νοήμονα όντα που να αναρωτιούνται γιατί το σύμπαν να είναι έτσι και όχι αλλιώς, είτε θα υπήρχε ζωή. Αν υπήρχε ζωή, είτε δεν θα υπήρχαν νοήμονα όντα είτε θα υπήρχαν. Εάν υπήρχαν νοήμονα όντα, τότε αυτά κάποια στιγμή θα εντυπωσιάζονταν από το πόσες παγκόσμιες σταθερές έπρεπε να συνδυαστούν με μοναδικό τρόπο προκειμένου να καταστεί δυνατή η ύπαρξή τους, και θα απέδιδαν αυτόν τον καταιγισμό συμπτώσεων σε όσους βελζεβούληδες τους επέτρεπε η επιστημονική τους πρόοδος. Συμπέρασμα: όπως κι αν ήταν το σύμπαν, θα ήταν μοναδικό για τον παρατηρητή που το παρατηρεί από μέσα, ο οποίος είναι έτσι επειδή το σύμπαν είναι έτσι, και το σύμπαν είναι έτσι γιατί πολύ απλά, κάπως πρέπει να είναι... Κ.Α.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-224666200402230552.post-63982248930999724282010-06-09T09:45:36.899+03:002010-06-09T09:45:36.899+03:00Δημήτρη καλημέρα,
Κάπου διάβαζα ότι για κάθε 10.00...Δημήτρη καλημέρα,<br />Κάπου διάβαζα ότι για κάθε 10.000 (κατά άλλους 1000) αστέρια αντιστοιχεί ένα όπως ο ήλιος με αρκετούς πλανήτες γύρω του. Αν σκεφτούμε ότι στο ορατά προσβάσιμο σύμπαν υπάρχουν πάνω από 100 δις γαλαξίες και κάθε ένας έχει τουλάχιστον 100-150 δις άστρα τότε συνειδητοποιούμε ότι σαν τον ήλιο μας με ένα σύστημα πλανητών πρέπει να υπάρχουν περί τα 1,5 πεντάκις εκατομμύρια αστέρια (1.500.000.000.000.000.000). Αν σκεφτούμε λίγο ότι στο σύμπαν οι χαοτικές διαδικασίες παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο σε συνθήκες μακριά από την ισορροπία (*) θα έλεγα ότι το απίθανο θα ήταν να είμαστε μόνοι.<br />Αυτό που δεν είναι δυνατό (**), και μιλάω για τον τεχνολογικό πολιτισμό του επιπέδου του ανθρώπου σήμερα, όμως είναι η πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνία. Η σχετικότητα είναι αμείλικτη! Το ποιο κοντινό μας αστέρι (και το οποίο πάντως δεν έχει πλανητικό σύστημα) απέχει 5,5 έτη φωτός. Ακόμα δλδ και αν μπορούσαμε ποτέ να φτιάχναμε διαστημόπλοια που θα ταξίδευαν με ταχύτητες κοντά σε αυτήν του φωτός, τότε οι αστροναύτες θα ήθελαν 5,5 χρόνια να πάνε και άλλα τόσα να γυρίσουν. Μόνο που όταν θα γύριζαν θα έβρισκαν ότι στη γη ο χρόνος θα είχε προχωρήσει κατά μερικά εκατομμύρια χρόνια και όχι έντεκα όπως στο δικό τους χρόνο! <br /><br />(*)<br />1. Όπως διάβασα σε νεφελώματα πολύ κοντά σε μεγάλα άστρα με επίπεδα ακτινοβολίας που λογικά θα επέτρεπαν μόνο την ύπαρξη ιόντων βρέθηκαν από τη μελέτη φασματικών γραμμών ίχνη αμινοξέων!<br />2. Επίσης να μην ξεχνάμε ότι όταν σχηματίστηκαν οι πρώτες μορφές ζωής στη γη (πριν 4 δις χρόνια) ο ήλιος ακτινοβολούσε μόλις στο 25% της σημερινής του ακτινοβολίας κάτι που δείχνει ότι είναι μάλλον λάθος να ψάχνουμε για τη σταθερότητα της ζωής με βάση τη ζωή «σήμερα» και τις υπόλοιπες συνθήκες «σήμερα». Πόσο δε μάλλον αν σκεφτούμε κάποιες ακραίες καταστροφές που ανά καιρούς συνέβησαν και που δεν την αφάνισαν αλλά την τροποποίησαν αφού επέζησαν λίγα είδη τα οποία εν συνεχεία εξελίχθηκαν αυξάνοντας τη βιοποικιλότητα προς τελείως διαφορετικές μορφές από τις προγενέστερες. Για το DNA πάντως από πουθενά δεν προκύπτει ότι υπήρχε στις πρώτες μορφές ζωής. Καθόλου απίθανο να δημιουργήθηκε αργότερα και οι μορφές ζωής που το περιείχαν να κυριάρχησαν.<br /><br />(**)<br />...εκτός αν βρεθεί τρόπος να γίνονται ταξίδια στο χωροχρόνο χωρίς ταυτόχρονα να παραβιάζεται η «λογική συνέπεια» που αν δεν την είχε το σύμπαν απλά δε θα υπήρχε. Μου είναι αδιανόητο να φανταστώ όχι ότι ίσως ποτέ να μη γίνουν ταξίδια στο χρόνο, αλλά ότι αυτά θα ήταν δυνατό γίνονται χωρίς κάποιους φυσικούς περιορισμούς όπως, ας πούμε, να μπορεί κάποιος να ταξιδέψει πίσω στο χρόνο και ταυτόχρονα να δύναται τότε να σκοτώσει το γονιό του και μάλιστα πριν από τη γέννησή του.Γιώργος Πρίμπαςhttp://pribas.blogspot.com/noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-224666200402230552.post-28437458212034216762010-06-09T02:58:02.854+03:002010-06-09T02:58:02.854+03:00Πολύ σωστά το θέτεις. Αλλά να σου πω κάτι άλλο … κ...Πολύ σωστά το θέτεις. Αλλά να σου πω κάτι άλλο … κάπως ψυχαναλυτικό. Μας ενδιαφέρει ντε και καλά ένα σόου επαφής; Γιατί; Μήπως εν τέλει μας ενδιαφέρει η επιβεβαίωση της πιθανότητας που φαντασιωθήκαμε; Ακριβώς όπως συμβαίνει με τις άλλες φαντασιώσεις μας.george hatzimichelakishttps://www.blogger.com/profile/02063508666426022904noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-224666200402230552.post-82122512470137030372010-06-08T19:37:45.587+03:002010-06-08T19:37:45.587+03:00@ Μάνος
Γεια σου Μάνο
μια άλλη παρομοίωση που επιχ...@ Μάνος<br />Γεια σου Μάνο<br />μια άλλη παρομοίωση που επιχειρεί να καταδείξει το εξαιρετικό δύσκολο, σπάνιο ή και μυστηριώδες του λεπτού συντονισμού, ιδίως του Ω, που κατά τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης ήταν κοντά στο 1 και παραμένει, είναι να προσπαθήσεις να στηρίξεις ένα μολύβι στη μύτη του σε μια επίπεδη επιφάνεια για πολλά χρόνια! Ένα πιο επίκαιρο παράδειγμα: το να κάνεις το Ω να ισούται με το 1 είναι σαν να ζητάς από την Εξεταστική των Πραγμάτων Επιτροπή να εκδώσει κοινό πόρισμα και μάλιστα καταδικαστικό!<br /><br />@ Γιώργο<br />Αναζητούμε εξωγήινη ζωή στα μέτρα μας, δηλαδή ζωή με βάση τον άνθρακα. Δεν αποκλείεται το θαύμα της ζωής να το μοιράζονται οργανισμοί με βάση το πυρίτιο για παράδειγμα (υπάρχει ένα επεισόδιο του StarTreck που ο κάπταιν Κέρκ και η παρέα του συναντούν έναν πλανήτη που φιλοξενεί έναν τέτοιο τύπο ζωής). Ζωή, κάπου αλλά που δεν θυμάμαι διάβαζα, μπορεί να φιλοξενούν και οι αέριοι γίγαντες, ο Δίας γιατί όχι; Η περίπτωση να είναι αληθινή η θεωρία του Πολυσύμπαντος, ή η θεωρία συμπάντων ανώτερων διαστάσεων (κόσμων ορθότερα, το Σύμπαν είναι ένα όπως μαρτυρά και η όμορφη ελληνική λέξη) ανοίγει άλλες δυνατότητες. Ο Kaku τα διερευνά όλα αυτά. Προς το παρόν η έρευνα βρίσκεται σε επίπεδο επιστημονικής (κυριολεκτικά) φαντασίας.Dimitri Sykiashttps://www.blogger.com/profile/00414437645646915268noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-224666200402230552.post-53914682712810382782010-06-08T15:35:56.919+03:002010-06-08T15:35:56.919+03:00Πολύ ωραία σύνοψη...
Κοντά σε αυτό που λέει ο Μάν...Πολύ ωραία σύνοψη...<br /><br />Κοντά σε αυτό που λέει ο Μάνος, είναι και η άποψη ότι για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά και για άλλους άγνωστους ακόμα, ενδεχομένως η μορφή της γήινης ζωής είναι ένα μοναδικό φαινόμενο. <br /><br />Μόνοι σε ένα ολόκληρο Σύμπαν. Καθόλου άσχημα....george hatzimichelakishttps://www.blogger.com/profile/02063508666426022904noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-224666200402230552.post-85461032529788267602010-06-08T11:37:14.834+03:002010-06-08T11:37:14.834+03:00Καλημέρα Δημήτρη,
Μια πολύ ωραία σύνοψη κάνει ο H...Καλημέρα Δημήτρη,<br /><br />Μια πολύ ωραία σύνοψη κάνει ο Hawking στο "a brief history of time" λέγοντας οτι οι πιθανότητες να συμπέσουν όλες αυτές οι κατάλληλες, για τη δημιουργία ζωής, συνθήκες, ισοδυναμεί με το να βάλουμε έναν πίθηκο σε μια γραφομηχανή και, κατά την τυχαία πληκτρολόγηση, να εμφανιστεί ένα ποίημα του Shakespare...<br /><br />Ένας παραλληλισμός που ομολογώ τάρξε αρκετά τα νερά της "υπαρξιακής λίμνης" μου.....!VOUTES SUMMERCAMP - MUSIChttps://www.blogger.com/profile/16241288473309714743noreply@blogger.com